3 gangen genieten

Daar ben ik alweer!

Vanmorgen weten jullie al een beetje wat ik heb gedaan, ik heb namelijk mijn blog van gister vandaag getypt. Daarna heb ik braaf huiswerk gemaakt tot het internet uitviel want ja er was weer een stroomstoring. Feest hier hoor met iedere dag onweer!

Dus daarna even naar mijn les gekeken, Petra kwam ook. We zouden ook even bespreken wat we morgen zouden gaan doen omdat we alle 2 naar Ubud wilde. En we gaan een keertje met ze 4en raften maar als ik het zo hoorde ging dat best rustig aan en was het meer snel in een rubberbootje varen haaha, nu maar hopen dat dat ook echt zo is.

Het regende de hele tijd voor we naar de school gingen om les te geven. Toen we Niko probeerden te bellen kregen we direct zijn voicemail dus daar schoten we ook niets mee op. Ik kon natuurlijk achterop bij Petra gaan maar dan zal je zien dat Niko net aankwam rijden met de auto of Made voor niets was gekomen dat zou zonde zijn. Toen om half 4 kwam Made aangereden op de scooter. Ik vind het stiekem helemaal niet zo erg als ze te laat zijn. In Nederland heb ik een hekel aan te laat komen en vooral op school of op m’n werk. Maar hier is het lekker niet onze eigen schuld en dat scheelt een hoop. Dat duurt de les alleen een stuk korter ik zeg best fijn.. ;) Oh bah terwijl ik typ hoor ik hoe ongemotiveerd het klinkt, sorry daarvoor. Alleen als je luistert naar de ideeën voor de school heb ik het gevoel dat ik mijn energie echt aan het verdoen ben en dat maakt dat mijn motivatie sterk afneemt. Ze willen geloof ik in Juni een school voor toerisme openen. Ik kan me niet voorstellen dat ze deze juni bedoelen omdat ze nog moeten beginnen me t bouwen. Ze willen hier dan kleinere klassen en beter onderwijs. Maar.. waarom laat je bij het learning center dan iedereen binnen? Zoals maandag stond ik voor 50 kinderen in mijn eentje. Dan kan je niet veel leren aan de kinderen laat staan op individueel niveau ingaan. Je speelt agentje omdat er ook jongere kinderen bij waren en tegelijker tijd probeer je met een mega taalbariere duidelijk te maken wat de bedoeling is. Want degene die je kunnen helpen vertalen vinden het leuk om zo nu en dan gewoon totaal te verdwijnen ;)!
Maar het les geven vandaag ging goed, eerst heb ik uitleg gegeven over de werkwoorden dat er bij de meeste werkwoorden en s bijkomt als we over he.she en it praten. Best grappig want volgens mij heb ik hiervoor bijles gevolgd op de middelbare school! ;) De kinderen vonden het ook echt moeilijk en hadden een slechte concentratie ookal waren er ook kinderen die het wel heel goed oppikten. Ach ja voor sommige te moeilijk voor andere goed. Daarna hebben we ‘ik ga op vakantie en ik neem mee’ gedaan. Maar dan met hobbies & eten, dit laat ik Niko vrijdag uitbreiden met ‘ik ga naar school en ik neem mee’.

Na het les geven ging ik naar Ubud even een fijn momentje ‘franciene- tijd’. Dat heb ik echt af en toe nodig hoor. Dus eerst weer naar mijn overheerlijke bakker toegegaan om kleine broodjes te kopen en een groot brood met kaasvulling.. Hm was er maar bij ons zo’n lekkere bakker die ook nog zo goedkoop was, dat moeten ze in Nederland nog even uitvinden!
Daarna ben ik bij een restaurant gaan zitten waar ik al vaker lekker had gegeten. Erg luxe voor hier maar voor mij goed te doen.Mama zei tegen me dat ze het zo stoer vond als ik gewoon ergens alleen heen ging. ‘Want het is al eng om in je eentje in een restaurant te zitten’. Grappig ik denk daar hier helemaal niet over na, in Nederland zou ik het niet heel fijn vinden om in m’n eentje uiteten te gaan. Maar hier denk ik er niet eens over na. Ik heb dan ook heerlijk genoten van 3 gangen .. dat kan gewoon want ik betaal nog steeds minder dan €10,-. Tijdens mijn heerlijke warme appeltaart die ik als toetje had heb ik gezellig met Charlot zitten skypen. Beetje jammer dat op een gegeven moment de verbinding werd verbroken! Die kwam ook niet meer terug dus ik heb lekker m’n drinken opgedronken en betaald. Daarna nog even snel langs de supermarkt en ik was weer klaar met mijn geniet moment.

Terug in de bus van het hotel vergis ik me iedere keer weer in de afstand dan denk ik dat ik er al bijna ben maar dan blijkt het toch nog een heel stuk te zijn!
Ik ga denk ik nog uren wakker liggen want vandaag is de laatste ceremonie van de ceremonies die een maand duren en ieder half jaar terug komen. Alle versieringen zijn weggehaald en nu hebben ze een afsluiting. Ik geloof dat de wind precies onze kant op staat want ik hoor alles echt zo duidelijk. Het lijken wel toneelstukken met enge stemmen en soms grappen. Ik hoop dat het niet te lang duurt maar Petra haar gastgezin had gezegd dat het tot de volgende ochtend door ging.. Nu maar hopen dat het vervolg ietsje zachter zal zijn..

Ik ga fijn dromen, kus.