De eerste echte lesdag - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu De eerste echte lesdag - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

De eerste echte lesdag

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

05 November 2013 | Indonesië, Ubud

Hallo lieve lezers,

Vandaag heerlijk vroeg wakker voor het eerst sinds ik hier ben in m’n eentje gegeten zelfs thuis ben ik wat dat betreft vaker alleen! Maar iedereen lag nog heerlijk te slapen als ontbijt kreeg ik vandaag een heerlijke sandwich. Ze had echt dr best gedaan en daarnaast kreeg ik ook nog een heerlijk pannenkoekje met banaan en chocola een klein feestje dus hihi! Daarna heb ik eventjes naast het zwembad gelegen met een tijdschrift wat een zwaar leven toch, ik keek op van m’n tijdschrift en t enige wat is zag waren hoge palmbomen en blauwe lucht.. Sorry dat willen jullie vast niet horen maar echt even genieten!

Maar goed dat hield ik ook niet eeuwig vol dus later toch maar weer naar binnen, te warm enzo drama! Met Iris en Marloes een les voorbereiding gemaakt wel moeilijk hoor om zo even iets uit je mouw te schudden. Toen hadden we 3 dingen bedacht in het thema lichaam omdat dit makkelijk aan te wijzen is. Gister hadden we de kinderen zichzelf al laten tekenen dus toen waren we ook al dingen aan het benoemen zoals eyes, ears, hair en daar zijn we vandaag op doorgegaan. We hadden de activiteiten in verschillende moeilijkheidsgradaties omdat we wisten dat er verschillende leeftijden en niveaus waren.
Toen zijn we nog even snel een boodschapje wezen doen omdat eigenlijk bijna alles op was, grappig hoe bijna alle huizen aan de voorkant een ‘warong’ hebben. Eigenlijk gewoon een mini winkeltje waar ze van alles hebben.
Terug gekomen even iets gegeten ik had vruchten waarvan ik geen idee had wat het precies was. Maar volgens mij facebook en whatsapp bronnen is het mangosteen of mangistan.. het was in ieder geval erg lekker!

We hadden met Niko afgesproken dat hij ons iets na 2 uur op zou pikken om naar de school toe te gaan. Want we hadden de kinderen verteld dat ze er om 14:30 moesten zijn, gewoon om te zorgen dat ze er om 15:00 echt wel zouden zijn. Maar uiteindelijk zaten we hier steeds op de klok te kijken en kwam Niko pas iets na half 3 waardoor we 10 voor 3 bij het schooltje waren. Er stonden zo veel kinderen op ons te wachten het was echt bizar. De dag ervoor waren er ongeveer 21 kinderen geweest nu waren er zeker 30 en we moesten nog beginnen, even omschakelen dus. Eerst heeft Niko de kinderen toegesproken ze beginnen altijd even met een praatje, wij verstaan natuurlijk niets en staan er dan ook alleen maar bij. Op een gegeven moment deden alle kinderen hun ogen dicht en toen Niko iets zei weer open en ‘wreven’ ze hun gezicht schoon.. een soort gebed voor de les begint. Toen heeft hij de kinderen ook in groepen verdeeld en hebben we de kinderen namenlijsten laten maken zodat we ongeveer wisten wie er in welke groep zat. Dat is eigenlijk 1 grote grap want het kind krijgt hier de naam Wayan als het als eerste of 5de geboren is en Made als het als 2de kind ach ik weet ze niet allemaal maar op deze manier krijg je veel dezelfde namen! En dan kan je naar achternaam kijken maar doordat bijna alle kids uit t zelfde dorp komen zitten er veel zusjes en broertjes tussen of neefjes en nichtjes.. in ieder geval kom ik hier ook dezelfde namen weer tegen hihi.. namen wordt dus nog een beetje een dingetje!
Ik zou buiten onder het afdak les geven, Iris binnen poppetjes tekenen en benoemen wat alles was. En marloes zou buiten hoofd, schouders, knie en teen leren! Ik nam eerst de jongste groep mee, dit waren kids van 6 tm 9 denk ik.. maar ze waren nog zo klein echt mini kindjes. Het waren ook echte druktemakers de jongetjes waren echte rauwdouwers het was ook een grotere groep dan we van te voren hadden bedacht. Dit eerste groepje waren er een stuk of 14 dus best pittig maar ze waren zo enthousiast. Ik liet bij deze groep alleen maar handen of voeten en dan de kleur aanwijzen, ze renden er steeds op af. Als iedereen dan stond gingen we juichen het was zoo lief hihi ze hebben me nu al voor zich gewonnen ;) Daarna kreeg ik de oudste kids dit waren er gister maar 5 maar vandaag 16 dus ook een flinke groep deze waren van 12 tot 17 (terwijl de stichting tot 12 gaat). Hiermee ben ik begonnen met handen en voeten op de goede plek een later hebben we gewoon twister gespeeld deze meiden kwamen echt niet meer bij van de lach.. Toen was het tijd voor het derde groepje, deze zijn de middelste qua leeftijd alles 9 tot 11 dus ongeveer.. Dit waren er denk ik in totaal 20 echt pittig omdat ze voor mij bij marloes buiten waren geweest en daar hadden gezongen en gedanst daardoor waren ze al moe en ze hadden eigenlijk weinig concentratie meer over voor m’n spel. Dit ging ook niet perfect bij t laatste groepje maar goed wat wil je als je doet alsof je les kan geven ;)!

Als afsluiter hebben we met alle kinderen binnen gezongen en gedanst dat was erg leuk en Made de ‘baas van t dorp’ en dus ook van de school heeft dit gefilmd hoop deze te kunnen krijgen want zou erg leuk zijn om terug te zien! Aan het einde hebben Niko en Made een praatje gehouden maar goed dit verstonden we weer niet. Ze hebben nogmaals naar de kinderen benoemd dat het belangrijk is dat ze niet 1 of 2 keer komen maar dat ze het hele programma moeten volgen zodat ze meer leren. We hebben nog even geteld op dat moment en we hadden gewoon 47 leerlingen. Er waren niet genoeg stoelen voor alle kinderen die er waren. Het is een soort vrije inloop de kinderen kunnen gewoon komen als ze zin hebben..
Er zijn er maar 21 verplicht om te komen omdat deze een sponser via wins hebben. Van deze 21 waren er trouwens maar 11 dus nog veelste weinig. Ik kan me bijna niet voorstellen dat er nog meer kids bijkunnen maar goed hier op Bali kan alles.
Toen de kinderen weg gingen werd er ook weer een gebedje gezegd dit mocht de dochter van Made leiden. Alle kinderen moesten vervolgens langs ons om een hand te geven sommige gaven een kus op je hand een ander legde het tegen haar voorhoofd lief om zulke dingen te zien.
Nadat bijna alle kinderen weg waren kregen we van een moeder flesjes water aangeboden erg lief want daar hadden we (vooral marloes die buiten had gestaan) erg veel behoefte aan! We hebben een gesprek gehad over seksuele voorlichting geven omdat daar hier echt nog een erg groot taboe op heerst. Leuk om iemands mening te horen over zulke onderwerpen en om te horen wat normaal is in Bali.

Na de school zijn we naar Ubud geweest omdat Marloes haar telefoon stuk was nu heeft ze een samsung galaxy mini 3 voor nog geen 200 euro gekocht.. bijzonder he dat het ook zo goedkoop kan ;) Na de telefoon te hebben gekocht zijn we naar een super leuk restaurant geweest met Niko ik weet de naam even niet maar het was tussen de rijstvelden en op het water gebouwd. Er waren allemaal losse vlonders waarop tafels stonden en kussens lagen erg leuk! Ook de kaarsjes en de Balinese muziek deden het erg goed. Op dat moment sloten we zelfs even vrede met alle krekelachtige geluiden. Genoten terwijl we aan een kokosnoot nipten hihi.

Daarna terug naar huis waarbij ik in de auto al heel hard mn best moest doen niet in slaap te vallen nu dus maar lekker in bed, eventjes dit verhaaltje typen en dan weer bijna slapen. Door de stroom die uit was gevallen zijn m’n vorige blog en deze dicht achter elkaar geplaatst maar goed.. Dan hebben jullie iets te doen terwijl jullie schuilen voor de regen..

Selamat jalan..! Als ik me niet vergis hihi ;)

  • 05 November 2013 - 17:34

    Yvon:

    Heerlijk om te lezen. Wat mij betreft mag je iedere dag een blog schrijven. Die palmbomen en blauwe luchtneem ik dan maar voor lief ;)

  • 05 November 2013 - 18:47

    Jannie:

    Wat een heerlijk enthousiast verhaal, helemaal leuk!! Niet te hopen dat je iedere dag zo'n verdubbeling van kinders krijgt, maar wel een goed teken. Onthoud maar waar dat restaurantje is, kunnen we daar over twee maanden ook lekker eten en chillen op de kussens!

  • 05 November 2013 - 19:05

    Bert-Jan:

    Is er niet nog een vacature daar? Als ik je verhalen zo lees heb ik zin om er ook heen te gaan. Al denk ik niet dat ik zo creatief ban om zo snel iets te bedenken.
    Wordt wel weer een dingetje, als je het les geven nu leuk gaat vinden. Wordt straks nog weer een studie doen. Kus BJ

  • 05 November 2013 - 21:05

    Els:

    Wauw Francien wat een avonturen allemaal. Heel leuk om je enthousiaste verhalen te lezen! En verder zijn je beschrijvingen van het weer, de omgeving en het eten helemaal niet jaloersmakend ;-)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 144
Totaal aantal bezoekers 23953

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: