Tropisch zwemparadijs

Hee daar, mijn blog over gister en vandaag dus woensdag en donderdag in 1 ;)
* donderdag geschreven maar kan heb nu pas posten dus vrijdag, grapje.

Woensdagochtend stond er weer een heerlijk ontbijt op me te wachten, er lag zelfs gebakken banaan op de schaal! Wat het verder allemaal precies was tsja dat is weer een klein raadseltje denk dat veel van rijst gemaakt is maar dan net even anders.
Daarna heb ik lekker buiten in de zon gezeten op het randje voor ons huis. Het was alweer zo’n warme dag net als in Ubud dinsdag! Maar nu kon ik ook nog even in de schaduw gaan zitten wanneer ik dit wilde. Terwijl ik daar zat te lezen kwamen de kinderen die bij de familie wonen steeds langs gefietst aan de ene kant. Soms zeiden ze gedag daarna moesten ze hard lachen, soms keken ze heel gek en soms vroegen ze gewoon aandacht hahaha. Niet ideaal als je probeert te lezen natuurlijk maar wel erg schattig.
Aan de andere kant naast me was de oma van het gezin bezig rijst te drogen. De rijst gaat dan op een groot zijl en elk kwartier zorgt ze dat er een ander deel in de zon ligt zodat het kan drogen. Dat doet ze met een soort hark, maar soms liep ze er ook op haar blote voeten door heen te schuifelen. Ik heb me nooit gerealiseerd dat er zoveel werk gaat zitten in het verbouwen van rijst, want tsja het is toch juist goedkoop in Nederland..

Toen ik weer naar binnen was gegaan omdat de zon weg was begon het keihard te regenen. Even later kwam Petra binnen deze was op de toerisme school geweest en drijfnat geregend ach ja dat gebeurt hier echt al in 2 tellen als het zo hard regent. Toen was het afwachten wie me op zou komen halen. Made smste me dat het erg slecht weer was op de berg en dat ze dus iets later zou komen. Uiteindelijk kwam Made, ze vertelde dat ze onderweg een aantal keer de weg had moeten vragen omdat ze het hier bijna niet kende. Wat wel grappig was is dat de ‘ouders’ uit dit gezin 20 jaar geleden haar les hebben gegeven. En nog steeds voor de klas staan en er erg goed uitzien, dat zien veel mensen er hier. Ze blijven er jong uit zien tot ze stok oud zijn dan zitten ze opeens onder de rimpels hihi. Onderweg leek het wel of het uren had geregend, oke dat het het ook wel hihi maar er waren allemaal modderstromen enzo het hele gebied en de natuur veranderen dan echt totaal. Ik had me daar ook al over zitten verbazen ‘thuis’ omdat het opeens net venetie leek hier met allemaal kleine watertjes en stroompjes, ach de eenden van het gezin genoten er in ieder geval van!
Onderweg naar het learning centrum zijn eigenlijk ook alles tegen, regen, druk op de weg. En toen gebeurde er ook een ongeluk vlak voor ons, een auto raakte half van de weg af en stortte nog net niet de afgrond in! Maar dat alles zo lang duurde was wel vervelend want ik moest meteen zodra ik thuis kwam weer weg. We hadden namelijk een taxi gereserveerd om naar Kuta/legian toe te gaan.
Op de learning center heb ik mijn eigenlijk groepje lesgegeven leuke meiden, want de jongens waren er niet.
Made vertelde me dat de kinderen niet meer allemaal kwamen omdat sommige niet gebracht konden worden nu de oudere niet meer tegelijk met de jongere aanwezig moesten zijn. En ze hadden het ook heel gezellig gevonden om met ze allen te gaan. Maar de ouders wilde er nog wel voor zorgen dat hun kinderen heen gingen omdat ze het heel belangrijk vinden voor de kids. Ik heb de toekomst plannen af laten schrijven en daarna heb ik ze verteld over iets wat ik zelf heel stom vind. Ik heb ze uitgelegd hoe ze een klein doel voor zichzelf kunnen stellen, namelijk met de SMART methode. Een leerdoel is dat Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en tijdsgebonden. Dit schijnt het makkelijker te maken doelen te bereiken dus het leek me handig voor de kids. Naja dat was de hele les al want ze gingen niet zo snel, eeuwig alles op moeten zoeken in een woordenboek werkt ook niet.

Terug zijn we weer natgeregend maar gelukkig had ik door de helm wel droog haar anders zou ik het nooit redden om op tijd te zijn voor de taxi. Hier heb ik me snel omgekleed ik had alles al klaar liggen. We gingen namelijk lekker naar een feestje en dan daar slapen en vandaag weer terug. Heel charmant in m’n jurkje met een trui erover en een poncho daarover naar de markt waar de taxi al op ons stond te wachten.

Ik heb hotel waar we vorige keer ook waren hebben we ingecheckt en toen even een glaasje arak gedronken deze had ik meegenomen van Niko omdat hij die had achter gelaten in het vorige hotel. Toen hadden we een gesprek over hoe ik graag 1 meisje hier wil blijven spreken en helpen haar doel te bereiken. Ze is 17, heeft geen vader en dr moeder is lichamelijk beperkt. Sari wil graag onderwijzer zijn maar niet op de basisschool zoals veel meiden maar op de universiteit. Ze is er altijd en doet zo haar best maar goed internet toegang is er niet en bankrekeningen hebben maar weinig mensen hier dus ik moet er nog maar goed over nadenken.
Toen was het tijd om naar het feestje te gaan waar we te laat aankwamen, Iris en Marloes stonden al op ons te wachten. Misschien ben ik nu te lang in Bali dat ik zelfs te laat ga komen waar ik zelf zo’n hekel aan heb.
We hadden kaartjes gereserveerd maar toen kende opeens niemand het nummer waar we contact mee hadden gehad en het was weer vaag vaag maar we zijn uiteindelijk binnen gekomen met een dikke korting. Daar hebben we lekker op het terras gezeten en ik heb nog even iets gegeten want daar hadden we eerder niet echt tijd voor gehad.
Gezellig zitten kletsen en een cocktail gedronken voordat we naar binnen gingen. Daar hebben we echt een leuk feestje gehad ik heb Nick ( afrojack) nog even de hand geschut en hem bedankt in het Nederlands natuurlijk ;). Toen we weg gingen regende het dus wilde Petra graag een taxi, de chauffeur weigerde zijn meter aan te zetten en vroeg ons 100.000 voor mini stukje dus we zijn er weer uitgegaan we waren niet dronken ofzo belachelijk. Later kwam hij lang ons rijden dat het toch goed was, naja toen waren we al nat.. Doei!

Vanmorgen was dat hele feestje natuurlijk een stuk minder grappig omdat we maar 4 uurtjes hadden geslapen. Wel van een heerlijk ontbijt kunnen genieten en daarna op naar de taxi die alweer op ons stond te wachten. Daarna heb ik heerlijk liggen slapen in de auto en toen ik thuis kwam ben ik ook weer naar bed gegaan. En daarna zijn we gewoon lekker les gaan geven in de ‘lastigste’groep, dit waren 12 kinderen die hard hun best deden. Waarvan er wel 2 erg veel aandacht vroegen maar goed bij zo’n kleine groep kan je dit ook gemakkelijk geven. We hebben ze draw something laten spelen en daarna wat opdrachten uit boekjes en liedjes en toen hadden we gewoon al 2 uur gevuld ha, wat zijn we lekker bezig. Op de terugweg zijn we drijf nat geregend waardoor we nu in trainingsbroekjes en met sokken aan zitten te wachten tot het een normale tijd is om naar bed te gaan!
En nu ben ik lekker aan het typen terwijl ik net m’n eten op heb, de vader van het gezin probeert me erg hard indonesisch te leren of eigenlijk Balinees. Best leuk nu hopen dat ik ook dingen kan onthouden anders is het ook zo zonde.

Morgen gaan we vroeg naar Ubud we hebben dan een kookcursus, eerst naar de markt om kruiden te kopen en de rest van de ingrediënten en dan gaan we van alles leren maken en op eten. Na deze cursus gaan we naar Uluwatu en Pedang pedang beach. Hopelijk is het daar wat beter weer een geen tropisch zwemparadijs zoals hier de afgelopen dagen! Maandag dus pas weer een nieuwe blog!

x