Ubud & Juf Francien

hi there,

Nou gister m'n blog erop gezet en snel douchen om naar ubud te gaan, toen ik net aangekleed was hoorde ik iemand kloppen ik even gluren.. nou er was telefoon voor mij bij het hotel!
Niko van het learning center belde op om excuses te maken dat hij niet eerder iets van zich had laten horen en dat hij direct wilde komen. Hij zou er dan iets na 9 uur komen, ik vertelde hem dat ik naar Ubud zou gaan maar dan wel even kon wachten. Uiteindelijk was hij er om kwart voor 10 ach ja cultuur dingetje dacht ik dan maar. Hij verontschuldigde zich hier wel direct voor en nogmaals voor het feit dat we nog geen contact hadden gehad sinds ik hier was. We hebben even zitten kletsen en afgesproken dat ik de volgende dag zou beginnen.
Ik stelde wat vragen over de kinderen en het learning center. En toen kwam ik er eigenlijk achter dat het de aller eerste dag zou zijn voor iedereen. De kinderen moeten nog beginnen en andere docenten zijn er niet. Samen met Iris en Marloes moeten wij de lessen geven en zelf bedenken waarover.. Oke nou dat gaan we morgen dan wel beleven ik hem afgesproken dat hij ons voor de lunch op zou halen de volgende dag en dat we dat ook een lesvoorbereiding konden maken.

Tijd om naar Ubud te gaan, Wendy ( die in dezelfde auto heen ging) en de chauffeur hadden lang genoeg op me staan wachten. Ik vond Ubud eigenlijk een beetje tegenvallen ik had nog wat vage herinneringen hieraan maar ik vond het nu erg vies.. De stad was ook veel warmer dan dat het bij ons 'thuis' is. Hier staat bijna altijd een lekker windje maar die was in Ubud ver te zoeken.. Ben lekker door straatjes gaan zwerven en heb kraampjes gekeken maar bah ik hou toch helemaal niet van afdingen! Even wat boodschapjes gedaan want tsja er moet ook gewoon gegeten worden voor ik les kan geven ;) Nog even in een tempel geweest hier was net een speciale ceremonie geweest dus nog veel mooie versieringen. Ik heb ook gewoon een tijd lekker op een muurtje gezeten en gekeken naar de mensen die langsliepen dat blijft leuk om te zien! Toen met de chauffeur nog naar een telefoon winkel gereden deze was net buiten Ubud. Nu heb ik een echte Nokia met geweldige ringtone en zelfs radio functie hihi!
Toen we terug gingen wilde Wendy eten halen op de markt dus hier zijn we gestopt toen hebben we ook eten gekocht voor de chauffeur en het meisje dat eigenlijk alles doet hier.. Zodat zij niet meer hoefde te koken deze avond, ze willen namelijk nergens iets voor aannemen.
Daarna ben ik gewoon lekker vroeg m'n bed ingedoken want ik moest nog van alles voor school doen en in onze 'woonkamer' had ik een hele grote (dode) spin gevonden dus veilig in m'n bedje gekropen haha!

Ik had heel braaf om 9 uur m'n wekker gezet zodat ik van de ochtend kon genieten aan het zwembad maar deze had ik toch naar even uitgezet. Toen werd ik pas om 11 uur wakker oeps, net op tijd om te ontbijten en dan door naar de lunch.
Niko was hier om kwart voor 1 ach ja daar rekende ik al een klein beetje op dit keer. Samen met die meiden, Niko en een man waarvan we niet meer weten wat hij doet zijn we naar een klein tentje geweest. Hier hebben we gegeten heel erg leuk. Aan een tafeltje op de grond. Nadat we hadden besteld gingen we even aan de overkant van de weg kijken in de toerismschool waar Niko normaal les geeft.
De school bestond uit 6 klaslokalen 3 naast elkaar en 3 erboven. We zijn er in 1 binnen geweest hier rook het heel sterk naar schimmel en deze zat dan ook groen op de muur. Verder op het terrein hadden ze een lobby, restaurant en hotelkamers nagemaakt. Leuk om dit allemaal te zien ook leren te kinderen daar hoe ze kunnen koken en wassen eigenlijk leren ze bijna alles wat nodig is om in een hotel te werken.
Ook was er een kleine tempel en muziek instrumenten waarmee de kinderen optredens konden geven op de binnenplaats waar een soort podium was. Daarna nog heel snel de computerklas gezien met 45 computers wat nodig is met zulke grote klassen..
Wouw als ik dit terug lees klinkt het allemaal wel heel erg mooi maar eigenlijk was alles half af en waren ze nog aan het bouwen en lach de speelplaats vol met bouwmaterialen die lagen te verroesten..

Tijd om terug te gaan naar het restaurant heerlijk gegeten even foto's gemaakt en m'n bahasa bijgespijkerd. Toen we Niko vroegen hoe we het nou zouden doen straks zei hij dat hij eerst een praatje zou houden tegen de ouders en kinderen en dat wij daarna maar moesten zien of er nog tijd zou zijn voor ons om iets te doen. Naja oke dan konden we in ieder geval rustig kijken hoe of wat..
Toen was het tijd om er naar toe te rijden onderweg werd het steeds rustiger je merkte echt dat we naar een dorpje toe gingen. Na een tijdje sloegen we een weg in naar rechts dit was een zand/modderweggetje. daarna een kleiner paadje en toen was daar, tussen alle palmbomen en bananenbomen het schooltje. Ik zal als ik weer in de stad ben ( internet hier is niet snel genoeg) een foto hierop zetten zodat jullie een beetje een beeld krijgen.

Er waren al 2 kinderen toen we aankwamen deze durfde niet eens gedag te zeggen of aan te kijken zo verlegen wat een verschil met Nederland zeg.. Daar hebben de kids waar ik mee werk nou nooit last van haha! Toen er 6 kinderen waren zijn we maar begonnen met simpele spelletjes en zelf vooral overal aan mee doen zodat ze een voorbeeld hadden. Steeds meer kinderen kwamen binnen, we zouden om 3 uur beginnen maar sommige kwamen gewoon pas om kwart voor 5.
Ik had bedacht dat we alle kinderen zichzelf konden laten tekenen en dat ze dan hun naam op konden schrijven dus hier hebben we ze zoet mee gehouden omdat Niko ondertussen verdwenen was er was alleen nog 1 moeder die in een hotel had gewerkt en wat Engels sprak. Maar met handen, voeten en voordoen kwamen we een heel eind. Aan het einde van de les hebben we de kinderen onder verdeelt want de oudste meiden waren 13-15 dan komt er een groep van 12-10 en dan een groep van 6-9 erg veel verschil ook in het Engelse niveau. De oudere meiden konden zich heel netjes voorstellen en makkelijk tot 20 tellen terwijl de jongste vandaag hebben geleerd tot 10 te tellen.
Uiteindelijk kwam Niko terug met een kast waarin ze allemaal boeken hebben gezet deze hadden ze van scholen gekregen welke niet meer nodig waren. Maar toen we in sommige keken zagen we dat dit alleen in Bahasa was..

Nou toen was het tijd om terug te gaan naar onze accommodatie, we zijn weer keurig voor de deur afgezet. Morgen worden we weer met de auto opgehaald omdat Marloes haar telefoon kapot is.. Ze facebookt nu dan ook op de mijne terwijl ik dit verhaaltje voor jullie op m'n laptop typ. Morgen gaan we naar Ubud met Niko om de telefoon te kopen en hij wil ons ook graag Ubud laten zien! Nou dan hebben we weer een leuk dagje en kunnen wij nu misschien zijn eten betalen ;)!

Nu is de stroom in de helft van het huis uitgevallen we hebben het laten weten bij de niet zo Engels sprekende mensen van het hotel.. We zullen zien of ze het kunnen fixen. Onze conclusie? stop door geslagen..

Dag lieve mensen!