Gillend haren wassen!

Hoi leukerds, daar ben ik weer nu vanuit een verschrikkelijk regenachtig dorpje. Ik wilde zeggen ‘dat heet:’ maar dat kan niet want ik weet de naam niet eens hihi. Maar het ligt vlak bij Tabanan ja ik geloof dat de stad waar we stopten zo heette maar hoe je het schrijft daar ben ik niet zeker van.

Vanmorgen werd ik om 6 uur wakker ik weet niet of dit van de dieren was of uit mijzelf maar ik wilde bijna weer verder slapen tot ik een helder moment had. Ik moest kijken hoe laat het was want als het 5 uur of eerder was kon ik nog even contact hebben met mijn familie bakker die aan het kerstdiner zat. Maar goed zoals ik net al schreef het was 6 uur. Ik heb wel even met Yvon en een beetje met mam kunnen kletsen. Nog een foto gekregen van pap en dirk en tsja toen viel internet weer een tijdje uit. Ik had het licht aangezet omdat mijn elektriciteit het alleen deed als het licht aanstond bij het gezin waar ik woonde. Maar hierdoor kon ik helemaal niet meer slapen en lezen lukte ook niet geweldig omdat mijn ogen steeds dicht bleven vallen. Maar uiteindelijk werd het 8 uur de tijd die ik hier altijd opsta. Ik dacht dat ‘mama’ nog geen ontbijt had gebracht ik lag al zolang wakker dat zou ik zeker hebben moeten horen. Toen ik mijn hoofd om het hoekje van mijn kamer stak zag ik dat ze het toch weer voor elkaar had gekregen het klaar te zetten. Ik denk dat ze een soort super krachten heeft waardoor ze heel stil kan bewegen hihi!
Eerst lekker van mijn ontbijtje genoten, ja dat zal ik missen want dat smaakt nog steeds iedere dag erg goed! Daarna een hete douche, ook daar heb ik vandaag extra van genoten want ja wie weet hoe lang het duurt voor ik deze weer heb dacht ik bij mijzelf. Stom eigenlijk dat je zo kan genieten van een hete douche terwijl het buiten gewoon warm is, ach ja toch is het fijn!

Toen moest ik uren vullen want het was ondertussen half 10 en Niko zou me om 3 uur pas op komen halen. Ik had alles ingepakt en dit was dan ook mijn excuus waarom mijn laptop niet weer uit mijn tas kon dan zou het nooit meer allemaal passen zoals ik had bedacht hihi. Nu ben ik dit reisverslag ook op mijn laptop aan het schrijven maar dat laten we dan maar even buiten beschouwing. Ik heb even buiten gezeten en naar iedereen gekeken toen kwam ‘mama’ me vers fruit brengen naja daar heb ik lekker van zitten eten. Jeetje eten als tijdsdoding en dat in Bali erg eigenlijk. Toen het begon te regenen ben ik naar binnen gegaan en daar heb ik heerlijk liggen lezen heb alweer bijna een boek uit! Wat was het verstandig om de e-reader van Jolanda te lenen nu hoef ik me lekker niet in te houden met lezen. Ja verder heb ik eigenlijk erg weinig gedaan ik heb zitten tekenen en wat gedichtjes geschreven. Nagedacht over welke mooie ervaringen Bali me al had gebracht op dit punt!
Toen heb ik nog even een lekkere lunch gegeten, noedels met ongelofelijk veel knoflook erin! En rijst en groenten en nog een tomaatje hahaha ze zijn vast bang dat het niet genoeg is voor me allemaal.. Maar ik heb alles op gegeten niet zozeer omdat ik honger had, maar omdat ik het zo lief vond dat ze zo voor me zorgen. Om eerlijk te zijn ook weer zodat ik wat langer iets te doen had.

Toen kwam Niko mij op tijd ophalen sterker nog hij was 5 minuten te vroeg! Dat was weer eens iets anders en dat zei ik dan ook tegen Sastra die net even bij me zat te kletsen. Ik had me al eens voorgesteld aan zijn vrouw maar dat was door het raam van de auto heen. Dus ik heb me even netjes opnieuw voorgesteld, nama saya Francien!
Toen kon de rit van anderhalf uur beginnen naja Niko had me verteld dat het ongeveer ander half uur zou duren. We moesten in Ubud nog even in een buitenwijk stoppen om de kerstkleding op te halen van zijn dochters en vrouw.
Later hebben we nog een stop gemaakt in tabanan om even op de markt gebakjes te kopen en Niko had een nieuw overhemd nodig voor kerst. Dit vond hij erg moeilijk om te kiezen hij had een hekel aan winkelen zei hij. Het overhemd dat hij zelf had uitgezocht vond zijn vrouw erg lelijk en dat liet ze merken ook hihi. Ik moet zeggen dat het ook niet heel mooi was. Het gene daarna was te duur.. ik vind dit soort momenten erg moeilijk omdat ik het hem gemakkelijk cadeau kon doen omdat het omgerekend €10,- is wat ik met liefde voor hem zou uitgeven. Maar ik wil niemand beledigen en het gevoel geven dat ik rijker ben en me beter voel ja dat vind ik soms echt moeilijk.
Hij heeft een ander mooi overhemd uitgezocht voor de helft van het geld netjes! We hebben weer een stukje gereden en kwamen bij een kerk waar Niko een document op zou moeten halen. Daar heb ik zijn pastor leren kennen en een heleboel kinderen die allemaal respectvol mijn hand op hun voorhoofd legden. Maar het document was er niet omdat iemand het had meegenomen maar deze zou het morgen komen brengen dus gingen we weer verder. Vanaf daar zou het nog ongeveer een half uurtje zijn en dan waren we in zijn dorp.
Eerder had ik een beetje naar zijn dorp gevraagd hij had mij toe verteld dat het een erg klein dorpje was. Er waren eigenlijk alleen rijstvelden, ja veel meer dan dat was er niet. Van te voren heb ik een paar mensen een berichtje gestuurd om ze fijne kerst te wensen en ik denk zomaar dat het maar goed was ook. Want goede internet verbinding is er helaas niet bij.

Uiteindelijk in het dorp aangekomen, door de regen naar het huis gelopen terwijl Niko erop stond dat hij mijn koffer op zijn rug tilde omdat de wieltjes anders stuk zouden gaan dacht hij. Pff ik voel me op dit soort momenten echt niet op me gemak hoor maar goed dat is wat hij wil en normaal vind.
Daarna even in de kerk geweest om te zien hoe het met de versieringen stond, daar waren de mannen druk mee bezig, een kerststal van echte naaldbomen met versieringen en lampjes hihi beetje kitsch door alle kleuren maar wel erg mooi.
Na dik een uur zijn we terug gegaan, heb ik even kunnen ‘douchen’. Haaha ik heb geloof ik eerder beschreven hoe ik een gesprekje had met een cliënt.
‘ Hebben ze daar in Indonesische dan wel normale douches? Anders zie ik je al staan gillen met koud water.’ Ja hoor daar stond ik met m’n bakje koud water me te wassen en erger nog m’n haar proberen te wassen maar goed alles schoon gekregen en toen het laatste beetje koude water over mijn rug gegoten dat is denk ik het allerergste brr. Maar niko deed steeds zo neerbuigend over alles, simpele kamer, geen warm water, klein huis. Ik blijf hem maar vertellen dat het echt niet uitmaakt en dat de kamer precies is wat ik nodig heb en dat zijn huis perfect is. Wat ik ook echt vind, naja op de badkamer na misschien dan ;). Ik blijf vrolijk en positief want ja, over 3 dagen ben ik bij mijn lieve familie op Jakarta dus het is ook allemaal goed.
Toen heb ik samen met Niko gegeten, ze hadden eten gehaald van de markt, nasi goreng met ei en gebakken temphe. Oehh dat is echt zo lekker maar deze nasi was duidelijk niet voor toeristen gemaakt. Erg goed gekruid beetje te goed maar zeker erg lekker!

Toen mocht ik kiezen of ik mee wilde naar de kerk voor hun koorrepetitie of dat ik thuis wilde blijven. Zonder wifi zag ik mezelf al zitten dus ik ben lekker meegegaan. En ondanks dat niet alles vlekkeloos ging vond ik ze erg mooi klinken als ze allemaal overtuigd waren van wat ze moesten doen! Heb stiekem een paar liedjes opgenomen hihi, gewoon zodat ik het aan wat lieve mensen kan laten horen! Er zaten bekenden liederen tussen zoals gloria in excelsior deo (schrijf ik dat zo?) En nog een aantal simpelere liederen. Maar ook een aantal die ik nog nooit had gehoord maar waarvan ik hem zitten genieten.
Nu lig ik heerlijk in mijn bedje, helaas denk ik niet dat ik deze blog kan posten maar goed nu bestaat hij maar vast en hebben jullie donderdag extra veel te lezen denk ik hihi.

x