Als wilde honden op miss piggy

Wilde honden op miss piggy.

En toen was het grootste gedeelte van kerst opeens al voorbij, maar het was zeker een eerste kerstdag die mij de rest van mijn leven bij zal blijven.
Ik was weer heerlijk vroeg wakker door de stemmen. Er zitten namelijk ruimtes voor ramen in het kozijn van de deur maar dan zonder ramen haaha, met andere woorden er zit een groot gat boven de deur. Meteen weer de traditionele kleding aan want we zouden naar de ochtendmis gaan. Onder de kleding had ik een korte broek en een hemdje, dan een sarong met een band hierom heen. Daarover heen had ze vandaag bedacht dat ik wel een korset kon dragen en daaroverheen dan het traditionele jasje en een soort sjaal daar weer omheen. Toen ik dat alles aan had, make up op had en mijn haar had gedaan.. werd mij een ontbijtje aangeboden. Oh ja omdat dat korset toch al zo lekker ruim zat haaha, maar goed ik heb lekker wat fruit gegeten want dat is altijd goed geloof ik. Maar gefrituurde banaan en gefrituurde tofu ging me dan wel net een stapje te ver. Toen gingen we weer met de hele familie naar de kerk toe, dat trouwens echt 4 huizen verderop staat hihi. Had ik al beschreven dat de kerk er van voren een beetje uitziet als een tempel? De bouwstijl en de kleuren zijn hier erg gelijk aan maar daarna, als je aandacht schenkt aan wat je ziet weet je wel dat het een kerk is.
De mis was deze ochtend minder leuk voor mij dan het gister was, de liederen waren natuurlijk wel gelijk. Maar verder werd er erg veel gesproken door de pastoor en moesten we heel veel op onze knieën zitten. Toen de mis was afgelopen begon de megafotoshoot weer! Ze wilden echt weer allemaal met me op de foto op iedere mogelijke plek. Natuurlijk vind ik op de foto gaan leuk maar er is ook een limiet hihi. Ik vraag me ook af wat sommige jongens bij de foto zullen vertellen want ze hadden de grootste lol. Ook vertaalde Amy dat we nu een nieuw koppel waren omdat we samen op de foto stonden. Ach ja het zal allemaal wel, na een gezamenlijk kerstontbijt ( gebakken banaan, koekjes en pinda’s) gingen alle gezinnen weer naar hun eigen huis. Ik ging als 1 van de laatsten naar buiten want ja, de foto’s moesten natuurlijk net met ander licht en een andere inval ook nog gemaakt worden.
Ik heb Niko wel gevraagd om een aantal van deze foto’s omdat het voor mij natuurlijk ook bijzonder is om hier te zijn. Maar ik vraag me af wat al deze mensen willen met deze foto’s, ‘kijk een blanke in onze kerk?’ ach ja..

Terug hier thuis heb ik weer gegeten met Niko, dit was iets tussen ontbijt en lunch in zei hij… Brunch dus. Ik zei dat wij dit thuis ook altijd hebben met kerst maar dat we dan niet daarvoor ook ontbijt hebben haaha. Toen moest de vrouw van Niko weg om te gaan werken, want ze kan niet te vaak een vrije dag opnemen.
Ik ben samen met Amy en hun kleine neefje op toeristische route gegaan! Eerst heeft ze me naar een tempel toegebracht. Hier kon ze zelf niet mee naar binnen omdat ze ongesteld was en dan mag je geen tempels bezoeken. Dus was ik in m’n eentje binnen, het was een erg mooie tempel midden in het bos. De meeste foto’s die ik gemaakt heb waren dan ook van de natuur in plaats van van de tempel. Maar ik heb wel genoten van het rondlopen daar. Er was ook een ceremonie bezig op het moment dat ik daar rondliep daardoor voelde ik me wel echt de stomme toerist hoor maar ja.
Na deze tempel zijn we naar de rijstsawa’s die op de werelderfgoedlijst staan geweest. Het was erg mooi maar de plek waar we het eerst stopten was wel echt heel erg toeristisch dat vond ik wel wat minder. Toen we een stuk verder reden kwamen we bij de plek die Amy haar favoriet noemde. Er was hier helder water wat net uit de bergen kwam stromen het was ijskoud ( je zou bijna denken dat t smeltwater was) en een hoop mensen waren aan het baden erin. Het uitzicht vanaf daar was ook echt mooi. We kwamen mensen van de kerk tegen, 1 van de weinige mensen die een gezellig gesprekje met me had gevoerd omdat zijn Engels goed was. Zij vroegen ons mee naar de hotsprings maar we moesten watermeloen kopen en terug naar huis. Dat is dan ook wat we hebben gedaan. De weg onderweg was echt heel slecht en ondanks dat viel het neefje steeds bijna in slaap hij was zo moe, was ergens best zielig. Normaal zou hij namelijk een middagdutje hebben gedaan om die tijd. Dat doet trouwens bijna iedereen hier, s nachts 5 uur slapen en dan overdag een dutje doen.

Toen we hier terug waren was iedereen enthousiast over dat we moesten kijken hoe het varken werd geslacht. Gelukkig was het al dood anders had ik als mevrouw vegetariër dat helemaal niet getrokken. Ik had vanaf een afstandje gezien hoe het open gesneden daar lag nou dat was wel even genoeg.
Ik heb met Amy Engelse les gegeven aan 2 kleine meisjes van de kerk ze waren heel leergierig maar tegelijkertijd erg melig. Op een gegeven moment hadden ze er dan ook genoeg van. Toen heb ik nog met Amy zitten praten, we hadden het over verschillende geloven en dat dit binnen relaties problemen op kan leveren. Zo heeft zij een vriendje en hij is hindu normaal gesproken zou dit betekenen dat als zij trouwen dat Amy ook hindu wordt. Zij wil dit alleen echt niet en heeft gelukkig een vriend die nu zegt dat hij wel katholiek wil worden.
Het valt me op dat katholieken positief praten over hindu’s maar niet echt over moslims die geloven liggen misschien nog verder uit elkaar misschien heeft het daarmee te maken.
Na een tijdje zijn we naar buiten gegaan en heb ik staan kijken hoe ze heerlijk het varken in stukjes aan het hakken waren. Je zag de huis met de haren er nog op zitten. En de staart was ook nog in zijn geheel aanwezig en erg herkenbaar. Verder lagen de darmen ook lekker in het midden blehh ik werd er niet heel blij van. De honden die niet weg te krijgen waren dachten er heel anders over, het was feest hihi.

Van het varken hebben ze allemaal verschillende gerechten gemaakt en de eerste mensen hebben daar al van genoten. De neef van Niko was er maar deze spraken allen niet goed Engels en dat is zwak uitgedrukt. Ik snap niet hoe je nou geen enkele vreemde taal kunt spreken maar goed.
Toen ben ik nog even met Amy eten voor mij gaan halen, was is het toch mooi iedere keer weer. De zond ging onder, deze had trouwens de hele dag geschenen, terwijl we door de rijstvelden reden.
Eerder had het neefje van Amy mij gevraagd welk land ik zou kiezen als ik moest kiezen Bali of Nederland. Haaha ik zei dat ik de cultuur en natuur van Bali erg mooi vind maar dat iedereen van wie ik hou in Nederland woont. Nou dat was wel een antwoord waar hij zich in kon vinden geloof ik.
Bij mijn temphe had ik gekookte kokosnoot en rijst. Natuurlijk rijst want er is hier geen maaltijd zonder.
Na het eten heb ik bij de familie op de grond gezeten, toen hebben we geprobeerd te praten maar dit ging lastig. Ze zeiden dat mijn neus zo naar voren stak dat was erg mooi hihi naja, t is maar wat je mooi vind hihi. Er was een stel dat de week daarvoor was getrouwd hij was 23 dus ik dacht zij ook zoiets. Maar toen ze weg waren vertelde Amy dat ze 19 was jong hoor.. En toen ik dat vertelde, vertelde ze me het verhaal van een meisje uit Payangan.
Dat meisje was 14 en getrouwd met een man die al getrouwd was. Want een man kan hier gewoon meerdere vrouwen hebben. Amy zei dat het meisje waarschijnlijk zwanger was en dat ze daarom moesten trouwen. Dat is toch vreselijk.. 14! Toen hebben we het er over gehad of je hier op iedere leeftijd mag trouwen. Dit mocht niet was het antwoord maar als het wel gebeurde was het geen probleem.

Verder heb ik heel leuk met Amy zitten praten, had eindelijk het gevoel echt een vriendin te hier hebben. Ze heeft me verschillende geheimen verteld die haar ouders echt niet mochten weten.
1 daarvan is dat ze wekelijks uit gaat in Kuta, omdat mensen hier een vooroordeel hebben over meisjes die naar nachtclubs gaan. Zo sneu eigenlijk dat ze dat geheim moest houden omdat ze zegt dat vooral haar vader echt woedend zou zijn.
Ook haar vriendje weet niet dat ze daar naar toe gaat met haar vriendinnen. Ze zegt dat hij dan jaloers en veelte beschermend zou worden. Dit is ook de reden dat ze geen facebook of twitter heeft omdat haar vriendje dan alleen maar jaloers zou worden. Jeetje dat is toch ook wat he..

ik vind het heel leuk om dit soort gesprekken te kunnen hebben met een leeftijdsgenootje omdat er toch grote verschillen zijn. Vind ik wel echt sneu voor haar dat ze met zoveel mensen rekening moet houden. Ze is de perfecte dochten, want ze doet en studie tot Engels docent, geen traditionele Balinese danslessen, dirigeert het koor in de kerk en doet weet ik wat nog meer. Maar ondertussen heeft ze ook gewoon zin om jong te zijn en te genieten. Maar dat wordt niet door iedereen in haar cultuur geaccepteerd.. pijnlijk!

Ach ik ga snel slapen want dan is het eerder morgen en als het morgen is hoef ik alleen nog maar tot de avond te wachten en dan zie ik mijn lieve familie weer! Zin in. x