Samen zijn - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu Samen zijn - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

Samen zijn

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

27 December 2013 | Indonesië, Batavia

Dag lieve kijkbuiskinders,

Ik schrijf mijn blog vanuit het busje, ik zit gezellig tussen pap en mam in hihi, gister was het erg laat doordat naja de reden zullen jullie zo wel lezen in t verhaaltje!

Tweede kerstdag, ik was echt weer heerlijk vroeg wakker omdat ze druk aan het koken waren. Volgens mij heb ik dat ik mijn vorgie verslag niet zo duidelijk beschreven. Ze waren echt zodra het varken dood was allemaal bezig met het eten voor tweede kerst dag. Toen ik om kwart over 12 naar bed ging waren ze nog steeds bezig. Het gerecht wat ze toen aan het maken waren had zo’n sterke geur jeetje. Ze waren heerlijk aan het frituren maar niet zoals wij dat kennen haaha, ze waren gefrituurd bloed aan het maken. En ze waren zo lief om mij een stukje aan te bieden het was echt heel speciaal. Maar ik denk dat mijn gezicht boekdelen sprak haaha, nee bedankt.
Maar goed ’s ochtends dus ik hoorde dat iedereen noog steeds druk was met het eten voorbereiden. Toen ik uit mijn kamer was voelde ik me een beetje onnoodig. Ik wilde graag helpen met schoonmaken of met koken of met wat dan ook. Maar nee dat willen ze niet ik mag niets voor ze doen. Ze waren zo druk dat ik gelukkig geen ontbijt kreeg want daar had ik echt even geen zin in.. Ach ja dat krijg je van 3 keer per dag rijst eten ;),
Toen kwam er gelukkig bezoek gewoon om 7 uur ’s ochtends. Ik wist niet aan wie ik me voor had gesteld maar toen we in gesprek waren bleek het de pastor van de kerk te izjn. Niet de gene die er tijdnes de kerstmissen was geweest maar de pastor die er normaal altijd was. Er werden allemaal lekkere dingeni n speciale schalen op tafel neer gezet voor hem. Ook voor mij werd er thee gebracht en gezegd dat ik lekker kon gaan zitten. Ik heb heel leuk met de pastor zitten praten over de verschillen binnen indiesie en hoe een eiland als flores 8 provincies heeft en iedere provincie heeft zijn eigen taal, hoe bedoel je lastig communiceren!
toen moest de pastor helaas weer gaan want om 8 uur zou de mis beginnen. Du sik denk dat hij om kwart voor 8 richting de kerk liep, vroeg zat omdat het maar 1 minuut lopen is. Toen hij net weg was kwamener 2 oud collega’s van niko en dus collega’s van zijn vrouw op bezoek. Deze kwamen om een fijne kerst te wensen. Dat doen de hindu’s deze komen naar hun vrienden die christen of katholiek zijn en dan wensen zij deze een fijne kerst, erg leuk! Maar vertellen dat de tijd niet goed is, of bellen voor een afspraak is er hier niet bij. Dus ik vroeg niko hoe het dan zat met de mis die al bijna zou beginnene. Naja die zou dan gewoon later beginnen zei hij. Ik vroeg hem of hij serieus was?! Hij zei dat als zijn hele familie er niet was dat de helft van de kerkgangers er dan niet zou zijn. Dus dat ze wel zouden wachten ja. Tijdens de dienst daarna zag ik ook dat Niko deze dag een grotere rol speelde, hij had ook speciale kleding aan en sprak uit de bijbel.
Na dienst heb ik met Amy zitten praten, naja dat wil zeggen Niko die moest terug naar huis omdat er al bezoek was maar in de kerk is het dus normaal om nog even samen iets te eten of drinken. Ik heb lekker een gebakken banaantje en een soort roze puddinkje zitten eten. Het was opzich heel gezellig maar op een gegeven moment begon het ook vervelend te worden. De jongens die me al eerder hadden gevraagd of ik niet een balinees vriendje wilde bleven maar door gaan. Of hij dan niet mee naar Nederland zou kunnen, pff nee ga weg ofzo. Het gign veelste lang door dus toen marry ons kwam halen was ik stiekem erg blij.
Toen we bij het buis aan kwamen rijden!! Want we waren op de scooter gegaan omdat het zo vreselijk ver is haahha. Maar toen we aankwamen waren er allemaal bekenden die ik ook kende, leraren van de toerisme school die in het bestuur zitten van het learning center en studenten die ons hadden geholpen. Leuk hoor want nu kon in in ieder geval Engels spreken met deze mensen. Ik denk trouwens dat er wel 20 mensen waren, maar ze hadden maar 3 atuo’s dus ze hebben vast lekker knus gezeten haaha.
Ik heb met een jongen zitten praten die sinds kort les geeft op de toerisme school. Hij geeft op 6 verschillende scholen les. Op de ene school in de ochtend en op de volgende school in de middag. Hij maakte dagen van 10 uur. Hier zijn de scholen ook open op zaterdag dus 6 dagen per week 10 uur maken is 60 iuur in de week. Dat is opzich al heel zwaar ookal werken ze hier wat minder hard maar.. Hij si ook nog aan het leren op de universitiet. Dus nadat hij 10 uur les heeft gegeven moet hij zelf nog naar school toe gaan om te studeren. Jeetje ik geloof dat ik nooit meer durf te klagen over da tik het zo druk heb.
Ook hadden we het erover dat er 2 verschillende soorten leraar zijn op bali, private engovermental. Als je doro de overheid wordt betaald krijg je veel meer geld en veel mee vakantie dagen. Maar om zo’n overheidsleraar te worden moet je een test doen. Om deze test te kunnen doen moet je 3 miljoen idr betalen dat is dus bijna 200 euro! Nou dat is echt belachelijk want dan kan je ook nog zakken voor de test. Er zijn heel veel mensen die dit willen en de overheid heeft natuurlijk ook en max omdat ook het pensioen even hoog is als normaal salaris.
Toen hebben we met ze allen gegeten, ik was verkeerd gaan zitten namelijk met mensen die bijna allemaal geen engels spraken ach ja dan kon ik in ieder geval in alle rust van mijn eten genieten. Daarna heb ik Amy in de keuken opgezocht omdat ik over een uur al zou gaan en nog even gezellig wilde kletsen. Dus dat hebben we gedaan leuke mensen zijn het, de vrouw van Niko moest heel hard lachen toen ze mij op de grond in de keuken zag zitten. Volgens mij is het een plek waar alleen familie hoort te zitten, geen gasten hihi.

Nadat ik Niko zijn foto’s van zijn camera op mijn laptop had gezet was het dan echt tijd om gedag te zeggen. Nog even ben ik met iedereen op de foto geweest, hopen dat Niko deze ook echt zal sturen haaha ik zal hem flink wat smsjes sturen zodat hij het niet vergeet, ik heb er toch nog 400 om te versturen in Indonesië! Toen heb ik iederen bedankt en gedag gezegd jeetje wat gek hoe snel ik Niko zijn gezin ben gaan waarderen echt hele lieve mensen wat hebben zij gezorgd dat ik me thuis voelde.
Toen heeft de japanse leraar me naar het vliegveld gebracht. Niko had gezegd dat het 2 uur rijden zou zijn. Ik had gezegd dat ik om 16:00 op het vliegveld moest zijn en we vertrokken netjes om 14:00. Mijn koffer paste nauwelijks in de auto want we zaten er met 6 studenten de leraar en ik in.
Onderweg moest hij meerdere keren omdraaien en de weg vragen omdat hij het niet kon vinden, Toen we in de buurt kwamen van Kuta was het bijna tijd. Maar volgens mij is het op sunset road altijd druk zo ook nu. Er stond een file om u tegen te zeggen. Muurvast ik denk dat we uiteindelijk pas om 16:30 op het vliegveld waren. En voor ik bij de incheckbali was waren we weer een half uur verder.
Het is maar goed dat ik de balinezen nen hun wegen beter ken dan dat zij dit zelf doen hihi. I moest uiterlijk om 17:30 inchecken dus ik was nog ruim op tijd! Ik had nog wel een beetje spanning rond het gewicht van mijn koffer want zoals ik eerder al schreef ik had geen kans gehad om hem te wegen. Toen ik het er met niko over had zei hij dat mijn koffer zeker een stuk zwarder was van 20 kg hij dag 25 kg. Naja 6,50 oer kilo overgewicht jeetje dat wilde ik niet. Maar gelukkig woog mijn koffer 20.9 en was dat geen probleem, yeeey.
De controle stelde echt niets voor, je kon rustig je felsje water meenemen en ze vragen om alle electrische apparaten appart door de scan te doen. Maar ik had daar geen zin in dus probeerde het gewoon met 2 camrea’s, een ereader en een laptop in 1 tas. Geen probleem hoor en het alarm ging af. Toen kwam ik er achter dat mijn telefoon nog in mijn zak zat.. ohh prima joh loop lekker door. O h my als iemand een aanslag zou willen plegen is het hier totaal niet moeilijk!
Terwijl ik zat te wachten werden er heel veel vluchten omgeroepen met vertraging. Ik hoopte echt heel hard dat ik geen vertraging zou hebben omdat ik mijn lieve familie op het vliegveld zou treffen. Maar uiteindelijk wer dook mijn vlucht vertraagd, eerder had ik een mail gekregen dat ik niet 17:55 vertrok maar 18:35 en nu werd dit vertraagd naar 19:00 dit weerd ook in het engels omgeroepen. Maar toen zeiden ze nog veel meer wat ze alleen in het indonesich vertelden. Ik vroeg dus aan de mensen naast me of ze engels spraken en ze vetelden dat het over een andere vlucht ging. Toen hebben we evn zitten praten en hij vroeg wat ik in bali had gedaan 8 weken. Meestal zou ik dan vertellen over de engelse les maar nu zei ik dat ik lekker op vakantie was. Ietsje later in het gsprek vertelde hij dat hij politieofficier was hihi. Oeps maar goed dat ik gewoon een toerist was dan!

Ik denk dat we om 19:20 eindelijk de lucht ingingen, het vliegtuig was wel mooi. Ik zat boven, ik had nog nooit boven in een vliegtuig gezeten, primeurtje. De 24 stoelen om mij heen waren allemaal leeg. Voorin zaten we wat mensen maar het was echt heel rustig dus ik ben ook zo snel mogelijk lekker gaan liggen op mijn 3 stoelen. Het was een beetje koud en terwijl ik me sjaal probeerde te gebruiken als dekentje kwam de stewardess een heerlijk fleecedekentje brengen. Toen ik een beetje moe begon te worden kwamen ze langs met eten, jeetje een vlucht van 1,5 uur en dan krijg je eten hihi! En lekker warme thee (:
uiteindelijk niet meer geslapen en om 20:09 kwamen we aan in Jakarta.. eigenlijk 21:09 maar er is tijdsverschil met Bali. Toen hebben we serieus een uur staan wachten met het vleigtuig omdat er geen plek was waar we eruit konden. Maar na da tuur bedachten ze dat wachten niet het slimste was. Dus gingen we naar de vrachtvliegtuigen en zijn we vanuit daar met de bus vaan de terminal gebracht. Daar moest ik een uur op mijn koffer wachten. Al die tijd stond de rest op mij te wachten precies aan de andere kant van de muur, jeetje ook niet leuk!
Toen ik me koffer had kon ik ze weer heerlijk knuffelen lekker met die camera meteen op me neus hihi. Maar het was natuurlijk wel heel fijn om weer samen te zijn. Dat vonden zij ook misschien ook wel omdat ze al een hele tijd op mij stonden te wachten.. Dat met een jetleg niet heel lekker natuurlijk.

Om half 12 waren we in het hotel maar toen konden we daar niet meer eten dus behalve het fruit wat ik aan ze had gegeven hadden ze nog niets op. Toen zijn we nog naar een grote warung geweest daar hebben we gegeten. Nou ik vond het stiekem helemaal niet lekker maar met veel ketjap manis smaakt alles oke! Betaald en terug naar het hotel lekker naar bed wan het was al half 2!

x


  • 27 December 2013 - 12:10

    Patricia:

    Geniet nog maar even lekker van je vakantie daar, ondertussen heeft Nederland de 2e storm in 3 dagen ha..ha ;)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 187
Totaal aantal bezoekers 23972

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: