Reisverslag 50

Hallo allemaal, reisverslag 50!!

Vandaag was weer een volle dag, naja een volle dag vol auto eigenlijk. Dit is toch wel een hele andere manier van reizen dan mijn eerste keus zou zijn. Het is natuurlijk ook heel anders dan wat ik eerder heb beschreven want nu hebben we zo’n strakke planning en heb ik het gevoel dat we echt van alles moeten.. Ach alsnog geniet ik zeker wel hoor.

Vanmorgen zouden we om 7 uur vertrekken dus een uur eerder de wekker! Naja ik had half 6 de wekker gezet omdat lot en ik alle 2 wilden douchen. Zo heerlijk als je wekker gaat dat je ook echt uit bed wilt komen! We hebben samen ontbeten ik had weer lekker brood want ik had nog oude kaas om van te genieten hihi.
Na het ontbijt ging iedereen nog even naar zijn kamer om de koffers in te pakken. Ik hoefde dit niet te doen omdat ik vooruit had geplant en dit al gebeurt was hihi. Dus ik stond best stond best snel buiten maar Ami was er nog niet terwijl hij normaal juist eerder dan ons er al staat. Pap vond dat ik hem moest bellen dat vond ik niet zo nodig.. misschien nog niet helemaal over die bel angst heen haaha.
Ami belde zelf al naar het hotel dat hij zich had verslapen en dat hij onderweg was. Arme hij, het is nogal logisch dat hij zich verslaapt omdat hij zulke ongelofelijk lange dagen maakt! Maar toen hij er even na 7e alsnog was konden we de koffers inladen (wat erg passen en meten is) en daarna vertrekken.

Yvon en ik zaten samen voorin omdat we ook wel een keer iets wilden zien van de dingen waar we langs reden. We reden eerst een stuk over een betaalde snelweg, daarna kwamen we al snel vast in de file in de stad. File flirten noemen ze dat.. pff gewild of ongewild iedereen kijkt naar je vanuit andere auto’s en zwaait.. Terwijl er naar mijn idee echt wel meer toeristen zijn maar goed.

De eerste stop was om koffie te drinken, ik had het gevoel dat het ook voor Ami zijn ontbijt was. Maar jeetje wat waren de rijsvelden mooi zeg op dat stukje, het perfecte plekje om even te zitten!
Snel weer verder omdat we toen we stopten nog precies voor de file zaten. Maar toen we een klein stukje hadden gereden stonden we weer vast, jeetje wat is dit een verschil met Bali zeg!
We zouden naar een klein dorpje gaan, hier kunnen geen gemotoriseerde voertuigen komen. We moesten 439 treden af en toen waren we in het dorpje midden in het rijstveld. De gids legde uit dat iedere familie een eigen stukje land had om hun rijst op te verbouwen. Verder waren er wat kleine winkeltjes in het dorp. De eigenaren hiervan moeten hun waren dus zelf ergens boven kopen en dan naar beneden dragen. De groente man/vrouw kwam iedere dag naar het dorp zodat je verse producten kon kopen. Dit zelfde geld voor de schoolkinderen iedere dag op de trap naar boven om les te krijgen. Ze nemen dan trouwens we altijd een extra setje kleren mee zodat ze wel schoon in de klas zitten.
Hij heeft ons ook zijn huis laten zien dit was voor mij minder bijzonder om dat het veel leek op de huizen bij Niko. Maar het was wel erg leuk hoe een lokale bewoner onze gids was! We zijn ook nog bij een rijstmaler geweest. Toen konden we zien hoe ze de rijst fijn stond te stampen. Ook toen we al een stuk verder op waren hoorde je nog steeds het gestamp.
We vroegen aan de gids hoeveel toeristen hier door het dorp kwamen en wat ze daarvan vonden. Ze hadden een max voor de lokale toeristen vaan 1000 en voor internationale toeristen is er geen maximum. Maar goed wij komen ook niet in grote bussen met 300 man aankakken hihi.
Toen zijn we terug richting te trappen gelopen ik heb gezellig met het gekletst de lucht zag eruit alsof het zou gaan regenen. Ik zei dat ik hoopte dat ik het verkeerd zag en hij zei dat hij hoopte dat ik gelijk had. Hij had net jonge boompjes geplant.. Wij gaan morgen naar Green canyon dus zou het best leuk zijn als deze niet bruin is door al het regenwater. Ach ja.. afgesproken dat hij alle regen daar kan houden en dat het bij ons droog blijft.
Trouwens hij vertelde ook nog over wat er gebeurde als mensen gingen trouwen. Er zijn namelijk maar een aantal huizen in het dorp en er is geen ruimte voor uitbreiding. Dus of het pasgetrouwde stel moet verhuizen naar buiten het dorp of de ouders verhuizen zodat het kind in het dorp kan blijven wonen. Ze vinden het leven in een dorp een stuk makkelijker omdat iedereen voor elkaar zorgt. Dat geloof ik ook wel want de huisjes staan zo dicht op elkaar dat je of je nu wilt of niet alles meekrijgt wat je buren doen en zeggen hihi.

Na het dorp moesten we natuurlijk weer omhoog dat was beter te doen dan de trap waarvan ik in Ubud naar beneden was gegaan. Alleen had ik als ik daarna kracht op m’n tenen zette trillende benen echt extreem hard hihi. Toen gingen we terug in de bus, we zouden nog een uur rijden en dan gaan lunchen. Ik zat in het midden voorin en toen iedereen om mij heen, behalve Ami in slaap viel had ik het moeilijk hoor. Ik zat echt te vechten tegen mijn slaap hihi, zag t al voor me omvallen tegen Ami aan als in sliep.
De lunch was bij een chinees restaurant waar Ami graag stopte maar ik moet zeggen dat het ons niet zo beviel. Mijn loempia was lekker hoor gemaakt van ei , groente en een sausje maar ik had ook gadogado besteld zodat ik er groenten bij zou hebben nou ik heb er een paar happen van genomen en dat was gewoon echt vies. Dat heeft Ami ook vertelt tegen het restaurant maar dat leek ze vrij weinig te interesseren. Doei fooi ;)

In de bus zat ik nu naast het raam en Yvon in het midden, ik kon even het laatste stukje van mijn blog van gister schrijven want ik was luit geweest en had het niet afgemaakt. Daarna heb ik wat foto’s gewist van het snorkelen omdat ik er nog zoo veel had.
Toen we stopten bij een tankstation wilde Yvon naar achter omdat ze in slaap viel, ik ging mee naar achter omdat pap naar voren kwam en ik dan weer in het midden zou moeten zitten. Achterin wat proberen te slapen maar dat lukte echt niet het laatste stuk was de weg zo slecht dat we constant door elkaar geschud werden en opeens was ik ook totaal niet moe meer.
Toen we er eindelijk waren kwamen we aan bij het hostel dat Yvon apart had geboekt. Het was echt een backpackers hostel ik vind het wel grappig hier hihi niet iedereens indruk was meteen positief maar volgens mij is het hier goed. Natuurlijk moet ik ook even zeggen dat terwijl ik dit typ ( het laatste stukje in de ochtend) ik de zee tussen de gordijnen door kan zien hihi, wouw.

Nu maar snel alles doen en aankleden want er moet ontbeten worden en dan moeten we haaha moeten.. we van alles doen wordt denk ik een heerlijke dag maar dat lezen jullie nadat ik de energie heb opgebracht om het te schrijven.

x