Zwavelmuziek - Reisverslag uit Bandung, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu Zwavelmuziek - Reisverslag uit Bandung, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

Zwavelmuziek

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

29 December 2013 | Indonesië, Bandung

Hi there,

Weer een blog van onder onze eigen geïmproviseerde klamboe geschreven na een dag vol met activiteiten en fotoshoots!

Vanmorgen om half 7 ging de wekker, ik moet zeggen dat ik heerlijk had geslapen ik was er vast aan toe. Maar stiekem voelde het nog steeds wel vroeg en had ik geen idee wat het geluid was wat zo irritant hard was en lang doorging, tsja mijn wekker dus.
Na een warme douche zijn we lekker naar het ontbijt gegaan, we hadden van te voren al doorgegeven of we brood, pannenkoek of rijst wilden eten. Ik had lekker brood gekozen dus nu kon ik genieten van een broodje oude kaas met ei hmm heerlijk!! Grappig hoe je dingen past mist als je ze weer hebt voor eventjes in ieder geval.
Na het ontbijt moesten we weer de bus in we hadden een strakke planning en konden gelukkig een kwartiertje eerder vertrekken omdat iedereen klaar was. Dat is trouwens wel even wennen hoor, de hele tijd met iedereen rekening moeten houden dat heb ik al een tijdje niet meer gedaan, ik ben ondertussen heel asociaal geworden. ;)

Onze eerste stop was een krater, de naam betekend ‘omgekeerde boot’ maar de echt naam weet ik natuurlijk niet meer. Bovenop de vulkaan kon je heel mooi naar beneden kijken. De camara’s die ik mee had op vakantie zijn van Lot en pap dus die heb ik voor nu weer terug gegeven. Daarom stond ik foto’s te maken met mijn telefoon, selfies om precies te zijn. Von en Lot kwamen er ook gezellig bij, en terwijl ik foto’s maakte zagen we achter mijn camera ook een man foto’s maken van hoe wij dat stonden te doen.. ach ja. Op dat punt vond ik iedereen best vervelend ‘miss miss miss miss.. photo!’ ach ga toch weg niet op zo’n opdringerige manier hoor. Toen later 3 kleine meisjes het netjes vroegen hebben lot en ik wel even lief gelachen. We hadden mam trouwens al uit gelachen omdat zij eerst met ze op de foto ging, maar toen vroegen ze ons ook nog hmm..
Zelf hebben we ook even wat mooie foto’s gemaakt met de zusjes. Toen we van het uitzicht aan beide kanten hadden genoten gingen we terug naar de bus. Daarin zijn we naar benenden gereden tot de theeplantage waar we een rondleiding zouden krijgen. Om bij de plantage te komen moesten we wel eerst een stijl en erg slecht weggetje af maar onze grote bus en goede chauffeur (Ami) hebben dat even gefikst.
In de theeplukkerij kregen we een gids waarmee we rond konden lopen, hij vertelde ons dat de thee struiken 40 jaar meegingen en dat ze daarna opnieuw moesten worden geplant. Toen heeft hij ons het hout laten zien waarmee ze de ovens laten branden niet bijzonder. Maar terwijl we naar de weegschaal toeliepen vertelde hij hoeveel thee er op een dag geplukt werd ik ben het vergeten maar het was echt ongelofelijk veel! Die vrouwen moeten zo hard werken.. Binnen in de fabriek kwamen we eerst bij het gedeelte waar de thee lag te drogen. Als het lang genoeg gedroogd had ( 24 uur!) dan ging het door een koker naar beneden waar het gemalen werd. Dit duurde geloof ik ook nog 1 uur. Dan werd het gesoorteerd dit kon de machine door het gewicht geloof ik. Gesorteerd omdat het bovenste gedeelte van de plant voor witte thee wordt gebruikt het middelste voor groene thee en middelste en onderste samen voor zwarte. Dan was er ook nog verschil in kwaliteit ik weet niet goed hoe dit onderscheid werd gemaakt maar de goede thee gaat naar import en de mindere blijft in Indonesië Onze gids vertelde ons trouwens ook dat ze thee verkopen aan pickwick en lipton tot zo ver de verschillende kwaliteiten. Toen we ook de rooster machines hadden gezien en de zeef was het tijd om een kopje zwarte thee te drinken. Hij was een beetje sterk en smaakte naar looizuur maar het was wel grappig. Vooral heeft het mij even bewust gemaakt hoe veel werk er vooraf gaat aan mijn zakje thee! Jeetje erg eigenlijk..

Onze volgende stop was een natuurlijk warmwater bad. Ami betaalde dit en ging toen liggen slapen in de auto en wij liepen richting het geluid van het water. Toen we de baden zagen was er gewoon 1 ding dat direct opviel.. iedereen in en om het water heen was gekleed soms zelfs gesluierd. Er waren hier helemaal geen toeristen te vinden. Ik moet zeggen dat ik me dan ook wel een beetje ongemakkelijk voelde om me om te kleden. Maar goed we waren daar gekomen om te zwemmen en er stond niet dat je verplicht was je te kleden. Wij waren de eerste toeristen van deze organisatie die daar naar toe gingen dus ja misschien dat de volgende groep wat beter voorbereid is hihi.
Wat ik ook best vervelend vond was dat er mensen foto’s bleven maken, ook al konden we er ook wel weer om lachen. Pap zei dat hij stond te wachten tot ik op zou staan, ik zei dat hij misschien wel meer geïnteresseerd was ik papa dus we hebben even mooie poses gemaakt toen de paparazzi niet oplette. We hebben alle baden gehad, wel lekker hoor zulk warm water en dat gewoon uit natuurlijke bron.. Naja we nemen maar aan dat dat dan klopt. Toen we het een beetje zat waren hebben we lekker gedoucht en terug naar de bus.
Ik was zo vreselijk slim geweest om mijn zilveren ring om te houden waardoor deze zwart uitsloeg van de zwavel in het bad. Naja ’s nachts maar in een bakje cola hopen dat het te redden valt!

Op naar de muziek school dit zou 1,5 uur rijden zijn we hadden 3 uur de tijd en we moesten onderweg alleen eventjes lunchen. Dat klinkt toch als relaxte tijd he hihi, meteen reden we vast in de file. Dat op een bergweggetje, Ami legde uit dat het zo druk was omdat alle mensen uit Jakarta hier waren voor hun weekend. Toen ik opgewekt zei dat het maandag dan vast beter zou zijn hielp hij me eraan herinneren dat het oud en nieuw is. Oh ja.
Ik zal de tijd even voor uitspoelen want dat wachten in de auto was nogal saai! Naja een middagdutje doen is natuurlijk nooit vervelend maar het duurde maar en duurde maar. Lunch hadden we nog niet gehad en ondertussen was het al wel half 4. De sluiproutes en de gewone routes stonden vast. Toen begon Ami opeens met een rijstijl die ik van hem nog niet had gezien hihi. Toeteren en scheuren maar! Nou we hebben wat bijzondere inhaalmanoeuvres gemaakt maar om 15:40 waren we er, we hadden alleen een deel van het poppenkastspel gemist. Dat was op zich niet erg maar we moesten ook nog een plekje zoeken om te kunnen zitten. We kwamen allemaal verspreid te zitten en ik zat samen met Yvon precies achter een paal.. Naja toen gingen we even bij pap en mam staan maar daar konden we niet zitten. Yvon bleef daar maar ik ben lekker de trap afgelopen en op het bamboe standaard gaan zitten. Hupzakee tweede rij.
Tijdens het poppenspel snapte ik er niet veel van omdat dit in het Indonesisch was. Maar de nagespeelde besnijdenis daarna was een mooie voorstellening. Ook de muziek was de hele tijd zo mooi. De traditionele Indonesische muziek werd gemengd met moderne muziek ( door ondersteuning van gitaar en drum) erg gaaf om te horen!
Toen was het tijd om in actie te komen, we kregen van de kinderen allemaal een deel van een angklung ( 1 klank) Hierop stond de naam van een Indonesisch eiland. Er waren verschillende tekens en als het teken van jouw eiland kwam moest je zorgen dat je angklung geluid maakte. Samen met iedereen in de zaal hebben we toen liedjes gespeeld heel erg leuk en het klinkt allemaal zo mooi! De vrouw die wel op het officiële bankje vlak naast me zat had mij ondertussen naast haar uitgenodigd en ik kon dus nog beter zitten, daarvoor in ruil ging ik dan wel op al die selfies met haar haaha. Toen kwam er aan de andere kant van me een man op de grond zitten waar ik ook een heel gesprek mee had, ach wel gezellig hoor. Er waren dan ook maar weinig blanken bij de muziekschool ik denk naast onze groep nog 3 westerse mensen te zien.
Ik geloof dat er daarna nog een spel was waarin ze wat bekende liedjes speelden en daarna kwamen de kinderen ons uitnodigen om te dansen. Ik herinner me nog goed dat ik 10 jaar geleden niet durfde en daarom nee zei. Nu kwam er ook vrijwel direct een meisje naar me toe om te vragen of ik met haar wilde dansen. Nou ik kon niet nog een keer nee zeggen dus ik stond denk ik als eerste op de dansvloer met een kind. Wel leuk hoor en Ami had papa zijn camera verovert en bleef hier maar foto’s van maken hihi. Aan het einde van het dansje heb ik het meisje bedankt. Toen gingen we het winkeltje in. Ik wilde graag een anklung kopen maar niet zo’n grote die m’n ouders hebben. Maar toen we daar waren hadden ze alleen nog maar grote de kleintjes waren uitverkocht. Dat was mooi balen zeg.. Naja dan maar niets!

We hadden natuurlijk allemaal onwijs veel trek dus zijn we bij een supermarkt gestopt om wat chippies en drinken te kopen zodat we het wel uit konden houden tot we uit de stad waren omdat Ami graag daarna wilde eten.
We zijn bij een heeel erg lekker restaurant beland ( misschien komt dat omdat ik niet heel vies gegeten heb hihi) . Ik heb me door de duimpjes op de kaart en Ami laten adviseren nou dat was een goede keuze. Ik had een soort tempé met een laagje van cassave eromheen en rijst dat in bananenblad op de bbq was geweest!
Na het eten gingen we terug naar het hotel waar we gezellig hebben staan poolen en zitten keezen. Toen moesten we snel naar bed want we zouden de volgende ochtend om 7 uur vertrekken dus om 6 uur op!

X

  • 29 December 2013 - 11:58

    Mari-joke:

    Wat een bekende plekjes weer. ik zie jullie al spartelen in het warme water! En de angg
    klungschool.... mochten jullie weer op de dansvloer met de kinderen?
    En nu opweg naar het strand en de zee. Genieten maar.......

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 151
Totaal aantal bezoekers 23967

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: