En toen was het 2014!

Yeeeey het is 2014 nou dat is het hier in ieder geval jullie moeten nog een paar uurtjes wachten tot de flessen kunnen ploppen! Wat vliegt de tijd hier voorbij zeg onvoorstelbaar er gebeurt zoveel op 1 dag dat het lijkt of ik al weken op Java ben!

Vanmorgen moesten we maar weer eens vroeg op, we hadden van te voren doorgegeven wat voor ontbijt we wilden dus dat stond lekker klaar altijd fijn. Toen de bus in op weg naar de haven, we zouden namelijk een stuk per boot gaan. Dit kwam onder andere omdat de weg erg slecht was en dan wordt je zeker niet blij van achterin een bus zitten. Er was plek voor 9 personen, het aantal waar wij mee zijn. Maar ik weet niet precies waarom misschien voor het evenwicht in ieder geval werd er nog een extra stoel bijgehaald en voorop de boot gezet. Het was de bedoeling dat ik daarop ging zitten. Aan de kade stonden verschillende mensen te zwaaien dus ik heb als een koningin terug zitten wuiven haaha!
De tocht was erg mooi het was heel rustig op het water en op deze manier kom je op zulke stille plekjes dat lukt gewoon niet met de auto! Maar na een uur begon ik het wel moeilijk te krijgen om m’n ogen open te houden met dat lekkere ronkende motortje! Maar ik kon ook niet in slaap vallen daar voor op de boot dus het is gelukt ik ben wakker gebleven. Toen we er bijna waren vielen er een paar druppels dus ik trok mijn poncho aan, voorop de boot was ten slotte geen afdakje.
Toen het weer was gestopt wees Yvon op de regen die van achter onderweg was je kon gewoon zien dat het keihard regende en we moesten nog maar een klein stukje! PPff ik was erg blij met m’n poncho ook al was de achterkant van m’n broek op bizarre wijze alsnog nat geworden. We moesten even op Ami wachten en toen konden we de bus in op naar een restaurantje om te lunchen en dan verder door naar Wonosobo!

In de auto heb ik het laatste beetje oude kaas opgegeten waarvan ik me afvraag of het nog helemaal goed was. Het had al 2 dagen geen koelkast gezien hihi maar nu had ik er trek in. Ami nam een omweg van ik denk 5 kilometer voor het restaurant waar hij ons naar toe wilde brengen. Toen we er binnenkwamen vond ik het direct verschrikkelijk! Het was een grote ruimte met een lopend buffet en plastic stoelen. Ik wil niet verwend doen maar dit deed echt onder aan alles. Op de kaart stond ook weinig vegetarisch waar meer dan groente en rijst bij betrokken waren.
Toen ik m’n eten kreeg was het ook niet echt lekker, jeetje wat een zeur stukje wordt het op deze manier. Ik was wel direct bang om ziek te worden ik weet niet dat was een gevoel dat ik kreeg door het eten en de plek.

Terug de bus in voor het laatste stuk ik ben lekker op mijn laptop bezig geweest met van alles en nog wat. Toen ben ik nog even in slaap gevallen en toen hoorde ik opeens dat het nog ongeveer een half uur zou duren. We waren ongeveer 3 uur sneller dan we van te voren hadden gedacht dat was nog eens lekker! Dat betekende dus ook dat we voor de verandering een keer in het licht aankwamen heel fijn. Gerke lag al in 1 van de kamers te wachten op ons.
In de badkamer trok ik de wc door en deze bleef maar doorlopen dus haalde ik de deksel ervan af, zette deze tegen de muur zodat ik de stop erin zou kunnen duwen. Maar de deksel gleed uit en brak in een paar stukken.. ohh dat gebeurt mij weer.
We zouden even gaan zwemmen maar toen alleen mijn kuiten erin waren geweest had ik er eigenlijk alweer genoeg van! Ik ben er niet ingegaan de jongens en zusjes wel. Ik heb een biertje gedronken met ‘de volwassenen’ haahha dat klinkt leuk toch. Om half 7 was het tijd om te gaan douchen WARM hihi en om te kleden. Het was ten slotte oudjaarsavond, en ja ik had een jurkje mee om 1 keer aan te doen. Handig als je zo min mogelijk mee wilt nemen maar ik heb hem aangehad hoor. Heerlijk even een jurk aan, make up op doen, haar echt doen.. ja even wel aandacht aan jezelf besteden.

Nadat iedereen klaar was met omkleden was het tijd om een hapje te gaan eten. Dit deden we bij het hotel omdat ze daar wel redelijke keuzes hadden. Alleen was er een band in de eetzaal die zo ongelofelijk veel herrie maakte ze zongen niet altijd helemaal zuiver. Nou zou dat niet eens zo’n grap zijn als het niet zo ongelofelijk hard stond. Yvon heeft 2 keer gevraagd of het volume van de band wat zachter kon want het was echt irritant hard gewoon. Tijdens en na het eten voelde ik me echt beroerd of het nu kwam van het middag eten of iets anders dat weet ik niet maar bah wat een buikpijn.
Toch ging ik mee toen de rest een rondje richting het dorpsplein wilde lopen. Onderweg daarna toe kwamen we in een straat die vol stond geparkeerd met brommers. Als je bedenkt dat er soms 4 mensen op 1 brommer zitten kan je je voorstellen hoe druk het was. Overal waren mensen en iedereen keek zo naar ons tsja er kwamen vast niet veel westerse toeristen hier? Aan tafel was iedereen ook steeds foto’s van ons aan het maken namelijk.
Op het veld aan gekomen was er een mega groot podium en inderdaad heel erg veel mensen. Ik moet zeggen dat ik me niet helemaal op m’n gemak voelde. Het was voor mij dan ook niet erg om lekker terug naar het hotel te gaan. Dit deden we wel via een andere route omdat het zo druk was in de straat ervoor. Terug bij het hotel zijn we bij het zwembad gaan zitten ik voelde me ondertussen wel wat beter maar kon niets fijners bedenken dan in bed liggen.. nog zeker een uur voor dat kon. Terwijl de andere en spel speelden heb ik wat glazen gehaald voor de champagne en prosecco later. Toen kwam het hotel ons toeters brengen want dat is hier normaal om 12 uur. !0 voor 12 gingen we naar buiten en daar hebben we geproost en naar het mooie vuurwerk staan kijken, wat een hoop siervuurwerk!
Na al het vuurwerk heeft pap z’n wensballon de lucht in laten gaan even een mooie wens gemaakt. Nu hopen dat deze uit gaat komen, maar daar heb ik het volste vertrouwen in!
Wat ik nu ga doen is slapen want als het bij jullie 12 uur is zit ik alweer aan het ontbijt.

x