Tempels & bitterballen - Reisverslag uit Borobudur, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu Tempels & bitterballen - Reisverslag uit Borobudur, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

Tempels & bitterballen

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

01 Januari 2014 | Indonesië, Borobudur

Hi there,

Eigenlijk wilde ik typen, de eerste blog in 2014. Voor jullie zou dat natuurlijk kloppen omdat het bij jullie voor 12e was toen ik de vorige online zette maar bij mij was het al na 12e en dus 2014 hihi.
Ik was vanmorgen vroeg genoeg wakker om jullie een gelukkig nieuwjaar te wensen, had zelf ’s nachts ook van veel mensen berichtjes gekregen lief!

Toen moesten we ontbijten haaha, ik was blij te zien dat lot en in niet de enige waren die de 4 uurtjes slaap te kort vonden. We waren allemaal niet op ons scherpst deze morgen maar dat was geen ramp. Het ontbijt stond netjes klaar om 6 uur en het was echt heel lekker. Het was een buffet dat om 6 uur begon dus alles was vers bereid. Pannenkoeken, rijst, nasi, garnaal, brood, kaas, chocoladehagelslag, je kon eitjes laten bereiden.. Jeetje er was natuurlijk nog veel meer! Het was echt het beste ontbijtje dat ik heb gegeten, in 2014!
Terug naar de kamer om de koffers dicht te maken en toen naar de bus omdat we weer activiteiten in de planning hadden. Bij de bus bleek dat er een gis meereed vanaf het hotel naar de berg. We hebben een 11 persoonsbus maar omdat Gerke mee was zat deze zonder gids ook al vol. Uiteindelijk heeft yvon op een kussentje op de grond gezeten niet ideaal maar het was te doen. De koffers inladen gaat ondertussen trouwens al wel snel de logica zit er helemaal in hihi.

De eerste stop was bij het dieng plateau, dit zijn de oudste tempels van Java. De gids heeft heel verteld maar ik moet zeggen dat ik hier lang niet alles van heb meegekregen. Het regende namelijk en ik had het zo ongelofelijk koud dat ik geen zin had om me op zijn Nederlands met zwaar Indonesisch accent te focussen. Yvon had van te voren verteld dat het dieng plateau op nummer 2 stond van plekken in Indonesië waar het t meest regent. Naja we hebben al een hoop geluk gehad met het weer dus nu even niet was geen ramp.
Nadat we de tempels op de foto hadden gezet en even van binnen hadden bekeken liepen we iets verder. Terwijl ik op sommige andere stond te wachten keek ik achterom. Het was zo leuk om 4 oude hindoeïstische tempels te zien en dan op de achtergrond een gloeinieuwe hagelwitte moskee. Ik vind het wel mooi hoe de verschillende golven zo bij elkaar wonen. De gids vertelde ook dat de moslims hier nog steeds invloeden hebben van het hindoeïsme van vroeger.
Daarna liepen we door naar een krater het was zo jammer dat het zo mistig en nat was want dat was wel een heel mooi plekje. Je kon echt tussen de kraters lopen. Het water vlak naast je voet kookte gewoon! De geur die hierbij hoort is natuurlijk wat minder want er hing een sterke zwavelgeur! Ik was wel blij met m’n dichte schoenen want jeetje wat was het glad.
Na een kort stukje met de bus kwamen we op onze volgende bestemming. Een groot meer, het tweekleuren meer. In een boekje stond dat de buitenste ring van het meer blauw was en dat deze van binnen vel groen was. Door de regen was dit natuurlijk wel een stuk minder mooi maar we konden nog steeds zien dat het normaal echt prachtig was hihi. Op sommige plekken borrelde ook dit water van de hitte van de vulkaan. Ergens vind ik dat heel gaaf maar het idee dat de vulkaan zo heet en werkend is geeft toch ook ergens een angstig gevoel. Zeker nu er op sumatura uitbarstingen zijn dat maakt je gewoon weer even bewuster verder niets hoor. We hebben in het meer een Nieuwjaars duik gedaan de foto hiervan volgt nog! Toen terug het busje in een kleine stukje met z’n 12e maar snel ging de gids eruit om een nieuwe groep rond te leiden. Dus wij konden weer normaal zitten iedereen op een stoel en niet op de grond.

We zijn even kort bij het hotel gestopt eerst zouden we hier tot 12 uur hebben of dat hadden we zelf bedacht omdat we dan pas uit moesten checken. Maar het bleek dat we maar 10 minuten hadden.. Ik had mezelf al helemaal zitten verheugen op een hete douche met harde stralen. Dus ik ben lekker alsnog gegaan. Ik was trouwens eerder klaar dan de gene die nog koffie gingen drinken dus het kon makkelijk ;).

In de bus gingen we naar de borobudur dat was ook waarom we korter de tijd hadden in het hotel. Ami verwachtte dat het druk zou zijn hier naar toe en bij de borobudur. Of hij gelijk heeft zal ik straks beschrijven.. Maar je kan er natuurlijk al een k=gokje op wagen!
De weg naar de borobudur was goed te doen maar misschien kwam dit ook wel omdat we een sluiproute namen. Ik heb trouwens ook heerlijk liggen slapen onderweg, Omdat mijn ogen dicht waren wee tik het niet maar ik denk iedereen wel want dit is geen uitrustvakantie! Ik wordt weer helemaal uit mijn Balinese relaxte sfeer getrokken door de strakke planning. Dit had ik van te voren ook wel aan zien komen hoor maar toch iis heel fijn anders.
Bij de ingang van de borobudur was het lekker druk er waren mega veel auto’s maar Ami ging naar een speciale parkeerplaats. Ook voor de ingang waar je je kaartjesreservering moet laten zien stond een pittige rij. Alleen is er voor internationale toeristen een andere ingang hier stond 1 gezin voor ons. Ami heeft de kaartjes geregeld en we konden terwijl we moesten wachten even iets drinken. Dit was gratis dus alle Nederlanders op een stokje hebben we ervan genoten ;).
Toen gingen we samen met onze Nederlandstalige gids het park binnen. Hij had er flink het tempo inzitten. Dus we waren vrijwel direct een deel van de groep kwijt. Maar toen we weer allemaal samen waren gingen we met ze allen op de foto met de borobudur op de achtergrond! Daarna heeft de gids heel veel verteld ik vond zijn Nederlands een stuk beter te volgen dus dat scheelde. Misschien had het er ook mee te maken dat het ondertussen droog was en ik iets minder moe.
Ik zal niet beschrijven wat de gids allemaal vertelde omdat jullie dat gewoon op internet terug kunnen vinden. Wat wel erg bijzonder was is dat hij vertelde dat ze zo dankbaar waren richting Nederland. Dit komt omdat Nederland veel geld heeft gestoken in de restauratie van de borobudur. Wat ergens ook zonde is denk ik. Het is natuurlijk heel mooi dat ze het terug hebben gebracht zoals het hoort te zijn. Maar hoe ze met de tempel omgaan in ronduit belachelijk. Iedereen zit maar overal, de gids wijst de tekeningen aan met zijn paraplu.. Het maakt niemand iets uit dat het slecht is voor de tempel. Dar gaat denk ik pas komen als het er niet meer uit ziet en er geen Mensen meer naar toe komen… De gids vertelde trots dat (toen!) Koningin Beatrix , prins claus en Alexander op de borobudur waren geweest om iets te ondertekenen. Hij was toen ook de gids geweest van hen en was daar erg trots op!
Op de tempel vroeg mam of ik het niet vervelend vond, ik moest even denken over wat ze bedoelde. Maar het ging er over dat iedereen zo staarde en stiekem foto’s maakte. Hihi ik weet niet of het door Bali komt.. Of omdat ik in mijn eigen wereldje leef maar ik zie dat allemaal helemaal niet. Ach ja alleen maar fijn want anders gaat het toch alleen maar irriteren!
De gids vloog echt de borobudur over wat best wel jammer was eigenlijk. Het was er zo druk dat het ook moeilijk ging maar soms begon hij zijn verhaaltje al wanneer er nog maar 2 van de 10 mensen bij hem stonden niet zo fijn. Aan het einde waren we helemaal bovenaan de tempel Daar lopen boeddhistische mensen 300 rondjes omheen als bedevaart. Wij deden een halve en gingen toen naar beneden. Yvon en Raico kwamen alleen een stuk later omdat ze een heel rondje hadden gelopen en de gids had de rest er al na een half rondje tussenuit gevist. Ach ja dat zorgde er in ieder geval voor dat we tijd hadden om wat mooie foto’s te maken.
Buiten stonden ons allemaal verkoop mannetjes op te wachten. We wilden wel een beeldje van de borobudur en het onderhandelen kon beginnen. Hij begon op 150 per beeldje dus 10 euro Nou aan het einde van het verhaal hadden we er 5 voor minder dan dat! Maar daar heeft pap wel lang voet bij stuk voor moeten houden.

Toen was het tijd om even te lunchen, gebakken banaan met kaas bijna net zo lekker als de banaan van de markt in Payangan. Ik weet alleen dat ik het nergens zo lekker ga vinden hihi, Het staat al op zo’n hoog voetstuk! En nu, zit ik in het busje onderweg naar Yogyakarta het is ondertussen al donker beetje jammer maar ja. Het laatste stukje van mijn blog zal ik er straks nog bij schrijven en dan kunnen jullie daarna weer genieten van onze reisavonturen.

Zo wat een prachtig hotel kwamen we aan zeg, naja niet mijn stijl. Maar het ziet er allemaal heel luxe uit toen er een liedje van de titanic kwam beelden we ons even op de boot hihi. Het bed moest ik ook meteen maar even uittesten want ja ik was kapot! Geslapen heb ik niet maar even met mijn zusjes gekletst! We hebben de plannen voor morgen verandert waardoor we nu weer een uurtje eerder opstaan. We zijn vandaag bij de oudste en grootste tempel geweest en morgen gaan we naar de mooiste.
Vanavond hebben we een hapje gegeten bij een tentje waar ze Heineken bier en bitterballen hadden. Ach ja dat merk je wel nog steeds hoor veel Nederlanders hier of erg gericht op Nederlanders vooral op Java op Bali had ik dat gevoel minder.
Terug zijn de meesten gaan lopen maar Lot, Gerke en Tjeerd zaten lekker in een oeps wat is de naam.. zo’n fiets met een bakje ervoor.. ketjak? Naja ik weet het niet precies wel grappig natuurlijk. Nu lig ik in m’n bed en ga ik heel snel slapen want ongelofelijk moe zijn en weten dat je wekker over 6 uur gaat is niet heel fijn.

x

  • 02 Januari 2014 - 13:26

    Jannie:

    Ik was erbij....maar je beschrijft het helemaal leuk! Hi hi, als ik er niet bij zou zijn, zou ik dat zoooo jammer vinden, dus op naar de volgende belevenissen.....

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 146
Totaal aantal bezoekers 23966

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: