Als dat maar goed komt..

Zo wat kost het mij moeite om te bedenken wat er op welke dag is gebeurt, niet alleen omdat ik de dagen door elkaar haal. We doen zoveel op 1 dag dat ik het aan het einde gewoon niet meer weet, de Trambanan lijkt alweer 2 dagen terug maar was gewoon deze ochtend!

Maar het was dus wel echt deze ochtend om half 6 ging de wekker weer want we zouden maar weer eens als eerste aan het ontbijt zitten! Stel je voor dat iemand anders eerder is dat moeten we niet hebben ;). Lot en ik waren we een keer als 1 van de eerste dat was nieuw!
We hadden een heerlijk ontbijt maar dat kan ook bijna niet anders in dit mooie hotel! We konden weer kiezen uit brood of rijst en er waren allemaal soorten fruit. Een belangrijk detail ook hier hadden ze chocolade hagelslag hihi.
Na het ontbijt konden we even naar de kamer maar ik weet geloof ik niets meer van de ochtend want ik herinner me niet eens meer dat ik hier weer ben geweest of hoelang. Ik weet wel dat Ami netjes om 7 uur klaar stond, we gingen zo vroeg naar de tempel toe omdat Ami zei dat het dan nog niet zo druk was. Nou dat was dan maar te hopen want zin in het massatoerisme van gister hadden we eigenlijk niet.

Onderweg heb ik voor de verandering maar weer eens lekker liggen slapen, ik probeer best wakker te blijven hoor. Want je ziet van alles als je naar buiten kijkt het is eigenlijk zonde om je ogen dicht te hebben. Maar goed die motor heeft een heerlijke werking dus binnen de kortste keren haal je de slaap weer even in.
We waren vrij snel bij de tempel en we konden lekker vooraan parkeren omdat het nog zo rustig was! Er waren al wel mensen maar echt niet veel wat heel fijn was en een heel groot verschil met gister! We hadden een Nederlands sprekende gids, deze had een zwaarder accent maar vond ik toch beter te begrijpen. Misschien omdat hij minder haast had of omdat er minder prikkels van buitenaf kwamen.
We konden de tempels van binnen bekijken in een aantal stonden beelden van de verschillende goden. Onze gids vertelde daar een verhaaltje over wat het een stuk beter maakt dan alleen bekijken. Bij de grootste tempel moesten we een helm op dit was omdat er allemaal scheuren in de tempel waren gekomen. Er is in ik geloof 2006 een aardbeving geweest en in 2010 een vulkaanuitbarsting maar de jaartallen weet ik echt niet zeker.
Ook bij deze tempel waren Nederlandse archeologen betrokken. En ook hier waren we een van de weinige blanken dus gingen we fijn even op de foto. Na de hoofdtempel konden we nog met een treintje naar een kleinere tempel. Daar besefte ik mee nog even hoe vreselijk veel werk het is om alles te herstellen. Waar eerst de tempels stonden zijn nu hoopjes gemaakt van de stenen welke dan later wel weer een tempel moeten worden. Maar door het natuurgeweld duurt dit allemaal wat langer dan de bedoeling is.. Maar goed dat soort dat het iedere keer de moeite waard blijft om deze tempel te bezoeken!
Op de achtergrond kon je de vulkaan zien liggen, de merapi. 10 jaar geleden heeft een deel van de familie deze beklommen en de vulkaan heeft dus kort geleden nog laten zien hoe krachtig zij is. Maar jeetje wat ziet dat er mooi uit!
Van de terugweg heb ik weinig meegekregen normaal staan er koffers achter de achterste bank dus kan ik bijna nooit mijn stoel anders zetten omdat ik daar vaak zit. Maar nu was er niets achter me dus heb ik m’n stoel plat gelegd en heerlijk geslapen.

Ik geloof dat we daarna naar het paleis van de sultan zouden gaan maar deze was gesloten omdat de broer van de sultan was overleden. Daarom zijn we eerst naar een Batik fabriekje geweest we hadden dit 10 jaar terug ook gezien maar toen stempelden ze de patronen erop. Waar we nu waren werd het op 1 plek getekend, de volgende plek de lijntjes, daarna ingekleurd en gewassen. En dan heb je pas de lap stof. Het winkeltje was dan ook echt schreeuwend duur!
Na dit fabriekje zijn we bij een zilversmederij geweest hier konden we zien waarvan welk zilver gemaakt is en hoe ze hier dan weer sieraden van maken. Ik wilde heel graag zilveren oorbellen kopen maar ja, ik kon niets vinden wat ik echt leuk vond..
Ondertussen was het 12 uur maar ik had al zo’n trek en was gelukkig niet de enige dus we hebben bij een restaurant daarnaast gegeten. Ik had gado gado en hoewel het nu wel goed was allemaal smaakte het me nog niet helemaal volgende keer toch maar weer iets anders. Maar ja je moet wat als er niets vegetarisch op de kaart staat!

Na de lunch zijn we naar het waterpaleis gegaan dit was waar de sultans vroeger de playboys uithingen. Ze hadden dan een bad met 40 vrouwen en vanaf een balkon kozen ze er 1 uit deze mocht dan mee naar het privé zwembad samen met de sultan. Ach ja het was leuk om daar door heen te lopen met gids maar veel van het verhaal kende ik nog van 10 jaar terug. Wat ik nu wel echt leuk vond was dat ze verder waren met restaureren daardoor kon er nu water in de zwembaden en toe niet. Dat maakt het toch net even echter. Hetzelfde batik winkeltje zat er ook nog steeds wel met een stuk hogere prijzen! De werken waren trouwens nauwelijks verandert. Sommige werken van nu leken sprekend op wat de andere toen hebben gekocht!
We zijn terug richting de bus gegaan en hebben ons laten afzetten op de winkelstraat. Daar zijn we eerst in een groot winkelcentrum geweest deze leek erg op de winkelcentra in Kuta. Heb een lange zwarte rok gekocht, helemaal blij mee maar er was een grote maar. Wat kon ik daar nu boven dragen hahaha dus ook nog even iets voor erbij gekocht.
Toen zijn we ook aan de overkant van de straat geweest daar waren wat kleine tentjes die batik verkochten. Daar heb ik ook wat lieve dingetjes gekocht omdat die koffer toch al zo makkelijk dicht ging ;). Uiteindelijk in een paardenkoetsje terug naar het hotel gebracht want Ami zou daar alweer bijna zijn. Hij heeft onze koffers opgehaald omdat we een stuk met de trein gaan reizen. Daarna nog even op bed gelegen en muziek aangehad gewoon omdat het kon.

’s Avonds zijn we gaan eten bij een vegetarisch restaurant dat heb ik in Nederland denk ik ook nog nooit gedaan. Jeetje wat is het moeilijk om opeens keuze te hebben uit meer dan 3 dingen.. Ik kon gewoon alles op de menukaart lezen. Het was ook echt een mooi restaurant met een binnentuin, lage tafels hoge tafel.. Een stromend watertje mooie bomen.. Veel bamboe!
We moesten even wachten op een tafeltje maar dat was het zeker waard want het was echt lekker! Ik heb lekker van 4 gerechten 1 kwart gegeten omdat ik niet kon kiezen en de rest zo lief was te delen!

Nu net kwam Yvon de kamer is.. dat ze de kaartjes voor de trein van morgenochtend nergens kan vinden.. hoe dit af gaat lopen is geloof ik nog even een grote verassing.

x