vliegend door t rijstveld

hee daar, wat leuk dat je nog steeds meeleest!

Oke vannacht was ik om 4 uur even wakker, moet dan echt m’n best doen om m’n telefoon niet te pakken om gezellig met jullie te appen hoor! Want tsja t grootste gedeelte van de dag spreek ik niemand omdat jullie liggen te snurken. Maar goed weer omgedraaid tegen de haan gezegd dat het nog nacht was en lekker verder geslapen tot 10 uur. Vanmorgen weer verwend met een lekker pannenkoekje en daarna binnen op m’n laptop gezeten omdat ik nog iets voor school moet inleveren. Ik dacht dat mij hier concentreren makkelijker zou zijn dan thuis maar guess what? Niet dus!

We hebben weer even met z’n 3e gezeten om de les voor te bereiden. We zijn doorgegaan waar we gister bezig waren het benoemden van lichaamsdelen. We hebben ervoor gekozen om de groepen dit keer niet te laten rouleren. Omdat vooral de oudere kids meer zouden hebben aan een langere en meer verdiepende activiteit. We hebben samen weer dingen bedacht, wat zouden we herhalen en wat moesten we erbij doen zodat ze toch nieuwe dingen zouden leren.
Gek hoor om zo bezig te zijn met hoe een kind iets moet leren zo vertelde Marloes mij dat ze op de pabo leren dat een kind een woord zeker 8 keer gehoord moet hebben voor je kan verwachten dat ze het zelf kunnen zeggen. Maar goed we kunnen hier niet les geven op de manier die in Nederland geleerd wordt.. Dit herhalen kan natuurlijk wel maar methodes, namen gebruiken, geen voorbeelden maken ja dat is gewoon zo moeilijk door de taalbarrière.
Vandaag was Niko nog later hij kwam om 14:50 met de scooter aan ( voor de mensen die hier nooit geweest zijn.. bijna iedereen rijdt hier scooter hele gezinnen passen erop je zou nog versteld staan!) Ik ging bij hem achterop en Marloes reed met Iris achterop naar de school toe.
Wat een heerlijk gevoel om achterop de scooter door de rijstvelden te rijden, keek ik rechts dan zag ik rijstvelden met in de verte bananenbomen en keek ik links dat had ik een wijds uitzicht.. Ik zag vooral veel bananenbomen en palmbomen. Het was is een soort vallei met in de verte wat bergen. Wat een verschil met door het weiland naar Uitgeest fietsen om te werken of met de trein naar Amsterdam voor school.. Wouw ik had echt even een geniet moment op de scooter wat gaaf zeg!
Bij de school waren er al heel veel kinderen gelukkig was er ook al iemand met de sleutel dus de kinderen zaten al in het school lokaal.. of wacht ze stonden ook in het buitenlokaal onder het afdak.. en wacht ze stonden ook op de stenen rond de school.. wow hoeveel kids waren dit wel niet!?
Binnen hebben we de groepen van gister weer opnieuw gemaakt, met wat aanpassingen zodat de middelste groep niet te groot zou zijn.
Van te voren hadden we afgesproken dat Marloes de kleintjes zou doen dit was haar eerste keuze, deze stelden zich netjes op voorin de klas.. We telden ze eventjes snel en dit waren er 23 volgens Niko allemaal onder de 6.. Ik denk eerder tot en met 6. Maar goed dit zou een hele uitdaging worden. Op dat moment kwam er een jongen binnen hij was van de toerism school en wilde ons graag helpen. Omdat Marloes de aller kleinste had, wat een grote groep was is hij met haar mee gegaan. Iris had ook een flinke groep deze heeft ze niet geteld maar dit waren er misschien wel 30. Deze nam zij mee naar buiten, Marloes en ik zouden het lokaal in 2en delen maar Niko gaf aan dat het veelte druk zou zijn en dat de oudere kids het zo niet zouden kunnen volgen waar hij gelijk in had.. Marloes had net iedereen netjes in een kringetje zitten maar toen zijn ze toch weer naar buiten vertrokken. Ik bleef dus binnen met de oudste groep dit waren er vandaag 21. Toen Ik wilde beginnen en had verteld dat ik Francien was, ach zo begin ik gewoon iedere dag ;) Misschien dat ze ook mijn moeilijke naam nog gaan onthouden.. Wat ik knap zou vinden als hun naam net zo moeilijk is als die van hun voor mij zijn.
Maar goed, toen ik wilde beginnen dus, er stonden opeens nog 4 jongeren in m’n lokaal dit bleken ook studenten van de toerismschool te zijn. Ik heb er nog maar 1 naar Marloes gestuurd en 2 naar Iris zodat er nog 1 meisje bij mij kon blijven om te helpen vertalen en uitleggen. Later kwam er nog een jongen bij me in de klas die ook kon helpen. Het valt mij zo op dat iedereen zich verontschuldigt dat hun Engels zo slecht is.. Terwijl ze bijna alles begrijpen en ook altijd een manier vinden om antwoord te geven. Ik schreef op het bord een paar zinnetjes hoe je een gesprek met een vreemde kan beginnen. Zoals ‘hello my name is Franciene’, I am 21 years old.’ I come from the Netherlands’. En hierbij de vragen die ze aan een ander kunnen stellen om hun gesprekspartner te leren kennen. Ik vroeg de kinderen groepjes van 3 te maken, dit moest wel even vertaald worden natuurlijk.. Daarna wilde ik dat de kids een rollenspel zouden doen. Alleen waren ze allemaal druk aan het schrijven ze zijn namelijk gewent om alles wat op het bord geschreven wordt ook direct over te schrijven hihi, dat had ik niet helemaal bedacht. De kids maar even laten schrijven ook al gaat het niet om dat ze het kunnen schrijven maar meer spreken en begrijpen. Daarna moesten ze zich aan elkaar voorstellen wat is het moeilijk om uit te leggen zonder woorden dus wat was ik blij dat de studenten het konden vertalen voor me! De oudste meiden konden het al best goed sommige heel goed daar was het te makkelijk voor, voor de jongste die de dag eerder in een groep lager hadden gezeten was het weer te makkelijk maar goed. Gemiddeld was het precies goed en zit nu eenmaal veel verschil binnen de groepen. Daarna wilde ik het over family hebben omdat ik had gelezen dat dit een van de eerste onderwerpen was wanneer je een gesprek begon als Balinees. Dus ik vond het belangrijk dat ze wisten wat deze woorden in het engels waren. Ik had alle woorden die de kids nodig konden hebben op het bord geschreven. Daarna heb ik een student laten vertalen dat de kinderen een stamboom vrij vertaald naar ‘familytree’ moesten tekenen. Sommige kinderen (vooral de jongste meiden) gingen erg precies te werk er kwam dan ook een hoop gummen aan te pas. Maar het oudste meisje van 17 was best snel klaar ze vertelde mij wat ze had getekend en of het goed was zoals ze het had gedaan. Dit was het en ze kon een goede uitleg geven ook al zei ze soms dingen zoals ‘my mother and father have 3 sisters.’ Waar ze dan daughters bedoelt maar dit zijn natuurlijk ook lastige dingen ik weet niet of hier in het Balinees verschillende woorden voor zijn.. Ze vertelde me daarna dat ze zo blij was met deze Engelse lessen en dat ze het zo leuk vond op het learning centre. Wow voor dit soort momenten doen we het echt.. Het is toch geweldig als iemand zoiets zegt, wat een waardering.
Ik wilde iedereen daarna laten praten met elkaar vragen laten stellen over bijvoorbeeld hoeveel zussen iemand had of hoeveel neefjes, zodat ze het in de praktijk konden brengen en de woorden ook beter zouden begrijpen. Natuurlijk zouden ze dan ook weer zinnetjes leren hoe ze iets kunnen vragen en vertellen. Maar goed ik was al eventjes naar buiten aan het kijken en de andere groepen waren al bijna klaar.. Ik heb verteld dat we morgen verder zullen gaan want ik wilde nog even op een actieve en leuke manier afsluiten. Snel liet ik iedereen in een kring staan, op school heb ik een energizer gedaan die ik zelf erg leuk vond.. Dan loopt er 1 iemand om de kring heen die tikt een ander op de schouder ( iedereen heeft z’n ogen dicht) en beiden rennen in tegengestelde richting in de kring. Wanneer ze elkaar weer tegenkomen moeten ze de hand schudden en zeggen ‘hello i’m Francien (and i’m from honkeytonkeyland). Daarna moeten ze doorrennen en zo snel mogelijk op de lege plek gaan staan. Daarna begint het opnieuw.. Ik heb het laatste stukje maar weggelaten omdat voorstellen op zich al lastig was voor vandaag.

Toen kwamen alle kinderen naar binnen gestormd wat een drukte zeg het waren dan ook 70 of 80 kinderen bij elkaar.. Lastig tellen als er altijd later nog kids binnenkomen om mee te doen. Ik heb snel gezegd dat we morgen verder gaan en toen ben ik naar voren gelopen..

Bij het afsluiten verteld altijd een leraar iets positiefs maar goed, de meesten zullen ons niet begrijpen dus hierbij worden we altijd geholpen door de mensen die bij de school betrokken zijn. Na het positieve praatje zijn de kinderen even stil en sluiten de ogen. Als het klaar is geeft de gene voor in de klas een teken en wrijven de kinderen over hun ogen en wangen. We moeten nog vragen wat ze precies doen.. Volgens mij schreef ik gister ook al dat het een soort gebed lijkt..
Na dat iedereen onze hand weer had geschud/gehigh 5t/ gekust/ tegen het voorhoofd gedrukt hadden we tijd om het lokaal even in te richten. Weer kwam dezelfde vrouw met flesjes water voor ons zo lief na 2 uur praten en je uitsloven ben je daar echt aan toe hihi. Toen kwam de vrouw van de oprichter deze had eten voor ons mee gebracht zo lief! Ze zijn ons allemaal zo dankbaar voor wat ze doen.
Maar goed het was dus een kartonnetje daarin zat een bananen blad, ik was zo bang. Haaha dat klinkt heel gek maar ik ben bang dat er iemand een keer vlees aanbied speciaal voor mij gemaakt maar dat ik t niet wil eten maar diegene ook niet wil beledigen.. Gelukkig zat er in het bananenblad geen vlees. Er zat zoete zwarte rijst in met kokos erover heen, een soort deegkoekjes en iets wat leek op gebakken banaan. Het was best wel lekker en vooral heel lief dus netjes alles opgegeten.

Niko was ondertussen al naar huis toe maar had dit tegen mij gezegd en verteld dat Made mij naar huis zou brengen. Ik dacht de man made maar natuurlijk heten alle tweede geborenen zo dus het was iemand anders. De vrouw die altijd voor de waterflesjes zorgt en net als Niko aanspreekpunt is. Maar haar kind zit ook bij ons op school dus hij stond/zat ook nog op dezelfde scooter dus ja ik heb gewoon met ze 3e erop gezeten hahaha zo grappig. Het jongetje vroeg waar ik vandaan kwam en hoe lang ik bleef. (via z’n moeder natuurlijk) Toen hij antwoord had gekregen zei hij dat hij zo’n geluk had dat er zulke mensen waren zoals mij.. Ahh zo lief echt waar vandaag heeft al die dankbaarheid me zo blij gemaakt!

Terug in het hotel zouden we eigenlijk naar Ubud gaan met ze 3e om daar lekker te eten maar er was geen chauffeur meer. Dus bleven we in het hotel en hebben we hier gegeten. ’T was wel grappig op de menukaart stonden echt de meest uiteenlopende gerechten. De meiden hebben patat en pannenkoeken gegeten omdat de nasi die ze hier hadden gegeten vies was.. Ik was er toch ingetrapt gefrituurde tofu en nasi. De nasi was er klef en plakkerig tot zo ver het goreng gedeelte..

Nu is het alweer bijna bedtijd maar eerst nog even een fijn app momentje zodat ik jullie lekker van je werk af kan houden!

liefs x