Mijn nieuwe familie! - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu Mijn nieuwe familie! - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

Mijn nieuwe familie!

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

10 December 2013 | Indonesië, Ubud

Zo dat was me weer een dag vandaag, ik schrijf vandaag maar tegen de tijd dat jullie het lezen gaat het over gister. Het is nu maandag avond maar omdat ik hier geen internet heb kan ik het morgen pas online zetten.

Vanmorgen liep alles weer eens anders dan verwacht, haaha maar goed dat is nu bijna wat ik verwacht ;). Niko had gezegd dat hij tussen 9 en 10 zou bellen maar dat hij een oude man was en het wel eens zou kunnen vergeten dus dat ik hem dan maar moest bellen. Om kwart over 10 heb ik hem dan ook samen met Any gebeld. Hij zei dat hij niet in de stad was maar weg was. Daarom kon hij me niet naar ‘mister renes’s house’ brengen. Pff best een beetje frustrerend want ja hij zou me hier voorstellen en alles. Maar goed 1 van zijn studenten zou komen en deze kon mij dan de weg wijzen. Het hotel kon me gelukkig brengen want mijn megakoffer op een scooter, nee dat zag ik zo snel nog niet gebeuren! Dus iets later konden we gaan, op naar mijn nieuwe huisje voor komende 2 en een halve week! Hier aangekomen werd ik eigenlijk aan mijn lot overgelaten, ze liet me mijn kamer zien en vroeg of ik vragen had. Ik kon het even niet bedenken en ze was zo snel daarna al weg..

Dus ik zat hier en wachtte, maar ik had geen idee wat ik kon doen en wie er allemaal om mij heen waren. Moest ik mij nou aan iedereen voorgaan stellen die hier rond liep want dat zijn nogal veel mensen! Het huis is van meneer renes en zijn vrouw, dan wonen hun zoons hier in aparte huisje, De ouders van de man en volgens Petra nog wat familieleden zoals broers van de opa. Maar goed hoe het precies allemaal zit weet ik ook nog niet. Wat ik wel weet is dat het normaal is als zoon om bij je ouders te blijven en voor hun te zorgen. Dus er zijn hier allemaal kleine huisjes, een tempeltje, keukens, badkamers en een tuintje met fontein binnen een hek. Zo leven alle traditionele Balinese gezinnen. Maar goed uiteindelijk kwam de moeder uit het gezin naar me toe en probeerde me wat vragen te stellen maar haar Engels niveau is niet erg hoog dus ver kwam ons gesprek niet.
Ze maakte op dat moment mijn bed op dit was namelijk nog niet gedaan, ik vraag me echt af hoe goed Niko gecommuniceerd heeft dat ik hier naar toe zou komen vandaag.. Maar ze wisten wel de naam Niko aan mij te koppelen dus ergens had hij me wel aangekondigd alleen geen idee op welke manier. Nadat ze mijn bed op had gemaakt kwam de ‘moeder’ mij lekker fruit brengen en terwijl ik hier net aan begon kwam Petra terug van haar weekend. We hebben even lekker bij zitten kletsen en ik liet haar de lesvoorbereiding zien die ik had gemaakt. Ach ja verder heb ik niet heel veel speciaals gedaan terwijl ik wachtte op de student die me ook weer op zou komen halen om naar het learning center te gaan. Eigenlijk had Petra ook wel kunnen rijden maar goed ik moest eerst zeker weten of zij mee zou gaan.

Op school had ik vandaag de aller kleinsten, dit waren er overigens maar 15! Wat een verschil zeg, ik vraag me af of Niko ze wel goed verdeeld heeft ben benieuwd hoeveel kinderen er morgen zullen komen! Maar ik kon ze zo wel beter les geven ook al merk ik dat ik de groters veel leuker vind. Bij deze kleintjes moet ik alles 100 keer herhalen daar is toch niets aan hihi. Ik heb het over de natuur gehad, een aantal woorden welke ze al hadden gehad en wat nieuwe hierbij gevoegd. Deze moesten ze tekenen en schrijven en van alles gedaan met iedere mogelijke vorm. Daarna heb ik ze een liedje geleerd: Seaman can i cross the sea, yes or no? Do i have to pay a penny, yes or no! Haaha we hebben schipper mag ik overvaren gespeeld dit was wel lastig hoor. Maar ik wist niet veel spelletjes meer die ik in de kleuterklas had gedaan. En tsja toen had ik nog tijd over maar geen spel meer, ik had mijn voorbereiding voor volgende week al gemaakt dus deze heb ik gebruikt, we hebben wat nieuwe woorden geleerd zoals; staan, zitten, springen, draaien, klappen en nog meer en toen hebben we Simon says gespeeld. Ook dit was wel lastig voor ze maar goed ze hebben het wel leuk gehad. En daar had ik het met Petra over het is het belangrijkste dat wij en zij plezier hebben. Want dat is toch de manier waarop ze het beste kunnen leren. Daarna hebben we nog even wat liedjes gezongen omdat ik de kinderen steeds al tussendoor hoorde zingen over de flowers en de daffodills. En toen was mijn les voorbij keuring om kwart voor 5. Dus nog even kort gebeden en toen kwam iedereen me gedag zeggen. Normaal schudde je dan handen met zo’n 100 kinderen en dat dan met ze 3e naast elkaar maar nu was ik alleen en waren er maar 15 kinderen wat een verschil zeg.

Toen we terug hier waren hadden we plannen gemaakt om naar een internet cafe te gaan, dit zouden we doen na het eten. De moeder van het gezin kwam ons lekker nasi goreng brengen met een ei het was echt lekker precies goed! Alleen Petra voelde zich na het eten helemaal niet goed doordat ze de hele dag niet echt had gegeten was haar maag nu van streek dus we zouden niet meer weg gaan. We kregen heerlijke bramensap van de dochter van het gezin, deze woont hier niet maar was op bezoek. Ze liet ons de braam zien terwijl ze vroeg of we dit wilden drinken deze was 2 keer zo groot als deze in Nederland zijn! De sap was heerlijk en ik heb lekker zitten kletsen met Petra. Niko zou morgen komen zei hij maar ik ben benieuwd. Wij gaan in ieder geval lekker naar Ubud om mijn simkaart in te knippen. En om deze blog online te zetten natuurlijk, even laten weten dat ik nog leef enzo.

Ik ben erg benieuwd hoe ik het hier ga hebben in het gezin, iedereen lijkt erg aardig maar niet veel spreken goed Engels. Verder zijn hier erg veel dieren ik denk 4 honden, ontelbaar veel kippen wat varkens en gekko’s die zijn allemaal buiten maar die schijn je ’s ochtends nogal te horen haaha, we gaan het beleven! En als Petra volgende week weg is zal ik hier alleen zitten ik denk dat ik dan wel scooter moet gaan rijden omdat ik anders mijn was niet kan doen en geen internet toegang heb dus ja dat moet ik nog maar even bekijken. Want doordat ik mijn internationale rijbewijs niet heb aangevraagd weet ik niet hoe dat qua verzekering zit..

Nou ik ga proberen fijn te slapen in dit Balinese huisje tussen de dieren. X



Ps. Even nu (dinsdagochtend) ik heb heerlijk geslapen hoor hihi (:

  • 10 December 2013 - 16:09

    Jannie:

    leuk, leuk leuk dat je toch weer je verhaal kunt posten, ik was al erg benieuwd naar de familie.......spannend om een kijkje achter de deur te kunnen nemen, geniet ervan!!

  • 10 December 2013 - 18:39

    Bert-Jan:

    Wel leuk hoor iets nieuws, klinkt als een "rijke" familie? Weet je wat je daar moet betalen? Krijg je dus ook eten, of was dit alleen omdat het de eerste dag was? Spreekt mij wel aan hoor dat de kinderen voor de ouders zorgen, kan je, je daar alvast op instellen.
    Kan je daar scooters huren dan? Je weet het als je maar voorzichtig doet, er altijd vanuit gaan dat anderen je niet gezien hebben.(hier spreekt je vader)
    Ik hoorde dat Ilse bij je langs komt, dat is wel erg gezellig.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 155
Totaal aantal bezoekers 23925

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: