Klop, klop, rijst op je voorhoofd! - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu Klop, klop, rijst op je voorhoofd! - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

Klop, klop, rijst op je voorhoofd!

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

13 November 2013 | Indonesië, Ubud

Hee, daar ben ik weer!

Ik had gisteravond zoveel om te vertellen maar gister lag het internet er hier uit, dus ik moest wel gaan slapen wat goed uitkwam want ik was echt uitgeput. Maar goed het was ook een erg volle dag geweest met erg veel indrukken..

M’n dag begon ongeveer zo, klop klop. Francien? De meiden waren door Niko gebeld of we nou nog naar de toeristenschool toekwamen. Ohh de afspraak was een beetje vaag geweest we hadden het er wel over gehad maar toen Niko ons afzette zei hij dat hij ons om 2 uur op zou halen dus daarom dachten wij dat de school niet door ging. Maar goed toen hebben wij ons snel aangekleed en een broodje in het busje gegeten gelukkig kon het hotel ons brengen. De jongen die ons reed was er eerst voorbij gereden ik had het aangewezen maar goed.. dat was niet duidelijk genoeg denken we. Marloes zei ook straks moeten we maar ‘ Stop here’ zeggen dat is al moeilijk genoeg ;).
Uiteindelijk zijn we op de school aangekomen, eerst hebben we bij Niko in de klas geholpen de studenten hadden een telefoongesprek uitgeschreven en wij waren de bellen van de reisorganisatie. Daarna was het tijd voor pauze, in die pauze hebben we in de bibliotheek gezeten met balinese thee (en een ton suiker) en pisang goreng ketjah nou goed dat laatste woord weet ik niet hoe je het schrijft.. Maar het is gebakken banaan met kaas, ohh zo lekker was dat! Heel vet maar ook echt heel erg lekker hahha, ik heb het maar even opgeschreven mocht ik het nog ergens tegenkomen! We hadden afgesproken dat we na de pauze bij de Engelse les zouden zitten dus de Engelse leraar kwam alvast even kennis maken met ons. Ik wil niet onbeleefd doen maar jeetje wat was zijn Engels slecht.. Hij begreep ons gewoon de helft van de tijd niet, erg kwalijk als je bedenkt dat deze kinderen het van hem moeten leren willen ze een baan in het toerisme krijgen.
Toen de les begon zijn we met hem meegegaan, we wilden graag achterin de klas kijken en observeren hoe het les geven er hier nou aan toegaat. Ik kon me niet heel goed concentreren door de schimmelgeur die in het lokaal hing. De muren aan de voorkant van het klaslokaal waren ook helemaal groen van de schimmel bah! Maar het viel echt op dat er erg weinig Engels werd gesproken, hij sprak wel Engels maar ik dacht dat dit alleen voor mij was ik kreeg niet het gevoel dat hij dit normaal ook deed. Het Engels wat hij sprak dat vertaalde hij trouwens ook allemaal.. Verder denk ik dat ze hier zoveel meer uit de tijd zouden kunnen halen. Zoveel momenten dat er niemand iets doet gewoon er vallen stiltes de leraar schrijft.. En bij Niko in de klas t uur ervoor zat hij rustig op z’n telefoon. Ik vond ook de klassen erg rumoerig het is zo niet zoals wij het gewend zijn vanuit Nederland. Maar nu ik weet dat het Engels niveau op scholen zo is.. Ben ik echt nog veel trotser op de kids in het learning centre want vergeleken het Engels op school maken wij het maar moeilijk voor ze.

Toen snel terug naar het hotel even lunchen en de les voorbereiden. Ik hoefde natuurlijk niet veel voor te bereiden omdat mijn les van de dag ervoor niet door was gegaan maar daarom ben ik alvast naar de voorbereiding van de dag erna gegaan dit scheelt maar weer.. en als in de tijd verkeerd heb ingeschat voor m’n lessen heb ik altijd wat achter de hand best fijn natuurlijk. Ook al weet ik van mezelf dat ik liever een spelletje ga doen als ik nog tijd over heb aan het einde van de les. Oh ik had noedels als lunch dat had ik nog nooit van m’n leven gegeten geloof ik haha maar dat is goed te doen gelukkig. Dan kan ik af en toe ook gewoon lekker hier eten zonder dat het me direct geld kost. Terwijl we aan tafel zaten werd t huis echt even goed schoongemaakt dat was ook wel nodig hoor ze doen altijd maar half werk.. Toen we weg wilden wilde ze graag onze sleutel zodat ze onze kamer schoon kon maken. Ze hebben hier namelijk geen reserve sleutel ik moet zeggen dat het niet een heel fijn gevoel gaf om weg te gaan met iemand in je kamer. We hebben afgesproken dat zij de kamer op slot doen en dat we de sleutel weer bij hun ophalen. Toen snel op de scooter op naar het lesgeven voor vandaag.

We begonnen een half uur eerder vandaag omdat er ’s avonds de ceremonie was en de kinderen daarom niet te lang konden blijven. Ik heb even een testje gedaan of ze nog wisten wat we bij richtingen hadden geleerd, dit was goed blijven hangen gelukkig. Daarna heb ik ze de tijden leren zeggen in het Engels dit was toch nog wel erg moeilijk voor de meesten, ja de oudste meiden vonden het een makkie, als zo blijft dat een beetje met het grote niveau verschil. Hier kom ik dus nog wel op terug maar goed, dit had lang genoeg geduurd en was zelfs mij ondertussen aan het vervelen haha. Ik had nog een quiz bij me van vrijdag dus die heb ik mooi even met ze gedaan als afwisseling. Daarna begon m’n stem het een beetje te begeven. Doordat het erg had geregend waren we met 2 groepen binnen, ik zat achter in het klaslokaal. Maar ik moest zo schreeuwen wilden ik dat iedereen me zou horen. Toen heb ik de leerlingen maar een woordenkaart laten maken welke Iris en Marloes uit Nederland meehadden genomen. Zo konden ze even een kwartier iets voor zichzelf doen. Omdat de kaarten best wel moeilijk zijn waren ze hier ook lang mee zoet. Toen het kwartier voorbij was waren de meesten nog niet klaar alleen het meisje dat er gister aan begonnen was had haar kaart nu af. Na de les bracht Wayan ons terug naar het hotel, een erg aardige man die alleen nauwelijks Engels spreekt ach ja.

Terug in het hotel moesten we onze sleutels ophalen, die van Iris en Marloes had hij meteen te pakken maar voor mijn kamer kwamen er eerst nog 3 verkeerde sleutels in m’n handen. Uiteindelijk alle sleutels weer terug gelukkig. Toen snel douchen en ons klaar maken voor de ceremonie waar we waren uitgenodigd. Uiteindelijk allemaal gedoucht en een sarong om, iris had helemaal een kanten vestje aan wat bij ceremoniële kleding hoort. Ik miste alleen nog een band/sjaal om m’n middel. Opeens kwamen door de regen die volgens mij nog nooit zo lang had geduurd 3 meiden die ons wel vaker hadden geholpen op de learning center. Ze kwamen bij ons wachten, verder begrepen we het niet goed. Daarna kwam er ook nog een jongen die wel vaker had geholpen en uiteindelijk ook nog een man die we van beide scholen kenden. Niko zou om 6 uur bij ons zijn.. en hij was maar een uur te laat ;) Hij had nog wel een sjaaltje voor me meegenomen zodat mijn outfit ook voldeed. Toen we alleen met de meiden zaten hadden ze gevraagd of we ongesteld waren dan mochten we de tempel namelijk niet in omdat we dan onrein waren..
Niko vertelde ons voor we de auto instapten dat Laura de Duitse vrijwilligster was overvallen.. toen ze op haar brommer zat was haar rugzak met alles erin.. paspoort, geld, telefoon, camera alles van dr brommer afgetrokken.. Wow tot zover het veilige, ons kan niets gebeuren gevoel!
Met de auto naar de tempel toe was nog een avontuur, we zaten met ze 9e in de auto want Niko had bankjes achterin waar 4 mensen op konden zitten.. maar of dat nou zo fijn zat? En wat een wegen moesten we weer nemen.. sommige plekken was er geen afvalt op andere plekken wel dan weer scheuren in de weg dan kuilen. Het is gewoon net een achtbaan als je op zulke plekken van Bali komt. Uit eindelijk waren we vlak bij de tempel, toen we het laatste stukje liepen vroeg Niko nog of niemand z’n period had.. lekker op tijd Niko haha. Bij de tempel hebben we eerst het offer naar binnen gebracht, dit was een grote mand vol met eten en bloemen. Daarna gingen we zelf nog even eten, tofu met rijst, taugé (wat ik in Nederland niet lekker vind) en daaroverheen een sausje wat ergens op pindasaus leek. In ieder geval op mijn bord want dat van Marloes smaakte veel zouter en minder lekker.. Niko heeft dit betaald hij vind het bijna een belediging als wij iets willen betalen. Maar goed het was dus iets van 40.000 voor 7 personen met (3x) drinken erbij.. Nou sorry maar dat is echt helemaal nies? €3,50 of zoiets.. hoe dan..
Daarna zijn we de tempel binnen gegaan en hebben we eigenlijk gewoon heel erg lang zitten wachten? Ik werd gewaarschuwd dat ik m’n tasje voor me moest houden, toen ik vroeg of er in een tempel gestolen werd wilde ze niet antwoorden en herhaalde ze dat ik het maar gewoon voor me moest houden.
Er waren veel kinderen die ons herkenden van het learning center en deze begroeten ons dan ook allemaal heel vrolijk en blij. De kinderen waren met een soort ballonnen aan het spelen. Ze bliezen deze door een rietje op en als het stuk was konden ze er niets meer mee. Toen Iris ging ruiken aan het spul bleek het gewoon lijm te zijn wat ze opbliezen.. Lekker gezond weer voor de kids.
Op een gegeven moment kwamen er allemaal meisjes heel mooi opgemaakt, zij zouden later gaan dansen maar eerst moest er worden gegeten ofzo.. Dus dat deden ze achter ons, dat vonden ze zelf ook maar lang duren want t was leuk om in het Engels onze naam te vragen en zichzelf voor te stellen. Verder was in onze zij prikken ook favoriet, gelukkig was het om 22:00 eindelijk tijd voor de ceremoniële dansen. Eerste de kleine meiden, zij dansten echt zoals ik het me voorstelden veel met hun handen en hoofd. Daarna kwamen de volwassen mannen deze deden iets met stokken. Toen kwamen er tienermeiden, deze hadden waaiers die ze ronddraaien waardoor het licht ermee speelde. Als laatste kwamen de tienerjongens deze deden ook iets met de stokken en vlaggen. Halverwege hun dansen hoorden we dat we moesten gaan. We gingen de tempel nog iets verder in om te bidden. Wij netjes op onze knieën zitten, eerst kregen we water over ons heen, om ons te reinigen. Daarna moesten we met een bloemetje tussen je handen bidden. Dan langs de wierook halen. Dan wat blaadjes erbij pakken en weer bidden, het was allemaal erg bijzonder. Daarna moest je de bloem in je haar of achter je oor steken. Maar goed onze knieën deden ondertussen pijn van al het zitten. Toen kwamen er mannen langs met heilig water.. Dat moest je eerst over je heen krijgen, dan kreeg je het 4 keer in je handen om op te drinken en dan moest je het op je hoofd doen en je gezicht geloof ik. (wij hebben t in onze mouwen en op onze schoot laten verdwijnen) Aan het einde daarvan kon je wat rijst pakken en op de voorhoofd plakken en op je achterhoofd.. oké gekker moest het niet worden haaha. Ondertussen was ik schuin gaan zitten maar Iris haar benen stierven zowat af.. Gelukkig hoorden we toen dat het bidden was afgelopen en dat we op moesten staan. Tijd om terug naar de auto te gaan, onderweg nog mensen die tot morgen tegen ons zeiden en snel naar de auto gegaan wat waren we moe zeg na deze dag!

Hier terug zijn we nog even met ze allen op de foto geweest en toen was het toch wel echt tijd om lekker in bed te duiken! En dat wifi het op dat moment niet deed was gewoon ronduit vervelend.. maar misschien wel beter hahha de slaap deed met namelijk zeker goed!



Bedankt dat je aan het einde van dit lange verhaal bent gekomen! x

  • 13 November 2013 - 07:17

    Yvon:

    Jeej gezellig weer een verhaal.. dat blijft tovh altijd leuk als ik wakker word..
    Maar wat een ceremonie zeg hihi....

  • 13 November 2013 - 08:17

    Bert-Jan:

    Wat een leuke belevenis, ondanks de zere knieën is het denk ik wel bijzonder dat je dit mocht meemaken. Nu snap ik ook waarom je moe was je moest voor het eerst de hele dag aan de slag. Thuis deed je geregeld dubbele diensten, maar dat was je daar een beetje verleerd.
    Morgen, vandaag maar wat rustiger aan. Kus BJ

  • 13 November 2013 - 09:25

    Mari-Joke:

    Wat maak je veel mee! Je bent pas net weg en je hebt al een boek vol belevenissen.
    We genieten mee. Kaas is keju. Dan weet je dat voor de volgende keer.

  • 13 November 2013 - 12:08

    Jannie:

    wat een verhaal..........heb je ook nog 12 november??

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 1163
Totaal aantal bezoekers 23971

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: