Wie oh wie weet.. - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu Wie oh wie weet.. - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

Wie oh wie weet..

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

13 November 2013 | Indonesië, Ubud

Hoi allemaal,

Voor mij het dit het tweede blog dat ik vandaag schrijf omdat ik over gister vanmorgen heb geschreven. Maar vandaag was ik zomaar weer op een normale tijd terug dus kan ik nu nog even fijn typen.

Vanmorgen hoorde ik van Iris en Marloes dat Wendy ’s ochtends vertrokken was en niet meer terug zou komen naar het hotel. Ze hadden haar proberen op te lichten door haar voor 7 nachten te laten betalen ipv de 5 die ze daadwerkelijk hier was gebleven. Dit deed het meisje waar Wendy erg veel contact mee had.. Wendy had haar regelmatig Engelse lessen gegeven omdat ze dit wilde en ook had Wendy haar wel eens geholpen in de keuken toen ze er niet uitkwam.. Kennelijk blijf je voor hun toch iemand aan wie ze geld kunnen verdienen erg pijnlijk.
Na het pannenkoekjes ontbijt heb ik lekker op bed gelegen had geen zin in de zo even lekker alleen op m’n kamer aan m’n blog typen eigenlijk is dat ook wel eens fijn. Daarna ben ik nog even verder gegaan met de lesvoorbereiding en heb prachtige tekeningen gemaakt voor die van Marloes hihi.

Niko had gister iets gezegd over dat hij naar de bank moest en dat hij het allemaal niet zou redden dus dat iemand anders ons op zou komen halen. We hadden half 2 afgesproken omdat Antoinette van Wins bij ons langs zou komen om te kijken in het learning center. Ach ja we verwachten het bijna niet meer maar toch is het vervelend als iemand te laat is. Nu konden we het wel begrijpen want het regende en onweerde echt heel erg vlak voor we weg moesten.. 1 knal was echt zo hard.. zeker sloeg die ergens in. Om kwart voor 3 was Made bij ons, zij heeft ons toen gebracht. Halverwege moesten we de sleutel nog ophalen deze man deed ook niet open.. Nou na 3 keer zijn telefoon te hebben gebeld kwam daar eindelijk de sleutel dus 5 over 3 waren we bij t learning center. Daar was alleen geen Antoinette te bekennen.. best vervelend. We weten niet of ze al weg was of dat ze er niet geweest is. Er waren ook niet heel veel kinderen dus Iris is naar buiten gegaan en Marloes en ik zijn samen binnen gebleven we hebben onze lessen gecombineerd. Het was weer een prima dagje vandaag, we moesten weer iets eerder stoppen want de ceremonie duurt 3 dagen dus deze was ook vandaag gewoon. Toen we afsloten met de kinderen kwam de man Made binnen (handig he al die namen..) hij vertelde dat er donderdag geen school zou zijn omdat de ceremonie dan overdag zou plaats vinden. Echt fijn te horen dat we een spontane vrije dag zouden hebben.

Terug in het hotel hebben we ons even opgefrist we zouden namelijk naar Ubud gaan. Oh zoals ik het nu typ lijkt het net of we uiteindelijk niet zijn gegaan. Maar de chauffeur stond klaar, we waren maar naar hun toe gelopen in de lobby. Daar was ook een nieuw meisje ze keek echt zo arrogant en ze leek totaal niet vriendelijk echt een attitude. Toen ik daar door leuk in het Nederlands iets over wilde zeggen koos ik natuurlijk weer een Engels woord ach ja gelukkig wisten ze niet waar het over ging.. Ze probeerden te regelen dat we met een taxi terug zouden gaan maar aangezien de shuttle bus van het hotel gratis is wilden we dit natuurlijk niet. Dus zeiden we dat we 9 uur ( de laatst mogelijke tijd) prima vonden. Daar leken ze niet heel blij mee maar goed dat is wel wat ze aanbieden bij het hotel dus daar moeten ze zich ook maar aan houden.. Onderweg naar Ubud kwamen we achter een optocht vast te zitten deze was onderweg naar een tempel voor een ceremonie. Eerder was me al uitgelegd dat de optocht trots is op de stoet auto’s acht hen. Hoe groter de stoet hoe meer ophef om hun ceremonie.. ach ja.
Terwijl we daar reden zag ik een man op z’n telefoon en toen bedacht ik me dat ik gister echt iets vergeten was in m’n blog te zetten over de ceremonie. Tussen het bidden door en daarvoor waren er een paar momentjes dat je niets hoefde te doen. De jongens voor ons zaten allemaal met hun telefoon te spelen. Ze waren rustig op facebook terwijl we daar zaten te wachten voor het bidden. Haaha dit telefoon virus is dus niet alleen bij ons ;)

In Ubud weer even boodschappen gedaan ( lees chips, chocolade, cola & corona) haha. Daarna lekker een restaurantje opgezocht waar we goede wifi hadden zodat we eventjes konden skypen. En natuurlijk weer even foto’s van het mooie Bali erop zetten. We hebben daar ook gegeten de meiden hebben lekker nasi gegeten terwijl ik pizza had besteld hihi, af en toe toch wel fijn hoor slecht westers eten! Wilde eerst een salade bestellen maar goed dat is dan weer gewassen met kraanwater blabla..

Fijn om eventjes er tussenuit te zijn, we gaan zien wat de dag ons morgen brengt, hoe iedereen zich voelt.. Dan gaan we misschien naar Ubud en dan naar een optreden van Balinese dans.
Oh dit wil ik ook echt nog even typen, we hebben dus nieuwe gasten in de enige vrije slaapkamer hier. ’t Zijn 2 of 3 Chinese vrouwen en ze zijn echt een ramp. Onze wc blijft doorlopen maar niet als je even simpel de stop naar beneden duwt. Maar nee dat doen zij niet, ze draaien de watertoevoer van de wc dicht en spuiten de alles met de douchekop nat. Dat is namelijk handig ofzo? En dan is de hele wc nat en vies? Pff als je water wil gebruiken ipv wcpapier prima maar spuit niet alles nat en trek gewoon door? Dankje! Iris en Marloes hebben het net laten zien en proberen uit te leggen nou ik ben benieuwd hoe de wc en de badkamer vloer er morgen uitzien..
Oh en iemand enig idee wat ze met de kraan en gootsteen doen? Dit is namelijk ook zeiknat..

Laten we er een prijsvraag van maken, de gene met het creatiefste idee krijgt van mij persoonlijk een prachtige prijs als ik terug ben! ;)



Liefs x

  • 13 November 2013 - 16:28

    Jannie:

    Gezellig, ben benieuwd wat je het weekend allemaal gaat beleven.....

  • 13 November 2013 - 21:26

    Bert-Jan:

    Ik lees in je verhaal dat zaken die je bijzonder vond nu alweer normaal vindt. Je bent dus snel gewend aan gedragingen en cultuur. Wacht maar tot je weer thuis bent. Geniet van je vrije dag, gaat je weekend nog wel door nu dat Duitse meisje al haar spullen kwijt is? Groet, BJ

  • 14 November 2013 - 02:11

    Franciene Bakker:

    Ik weet t niet met dit weekend? Omdat ze ook geen telefoon heeft kan ik alleen viavia contact hebben..

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 151
Totaal aantal bezoekers 23964

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: