Doei gastvrijheid? - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu Doei gastvrijheid? - Reisverslag uit Ubud, Indonesië van Franciene Bakker - WaarBenJij.nu

Doei gastvrijheid?

Door: Francien

Blijf op de hoogte en volg Franciene

14 November 2013 | Indonesië, Ubud

Dag lieve nuchtere Hollanders,

Vandaag even niet zo positief als al m’n andere blogs geloof ik wel waren.. Vanmorgen kwam ik eerst bij de wc deze was zeiknat en er dreef weer van alles heerlijk in die wc. Ach ja daar heb ik dan m’n hotelhanddoek voor.. Toen bij het ontbijt kreeg ik bami, wat op zich geen ramp zou zijn.. Als ze hier nasi en Bami normaal konden koken. Het is vaak gewoon niet gaar genoeg en vanmorgen was m’n bami echt veelte zout. Maar goed toen ik ging zitten en m’n ontbijt kreeg vroeg ze waar m’n vrienden waren. Ik zei dat ik hier niet met hun was en dat ze nog lekker lagen te slapen in hun kamer. Dit meisje sprak goed Engels en begreep dit dan ook zeker.
Ik heb een beetje in m’n eten lopen prikken maar eigenlijk was het gewoon echt niet lekker. En als je al last heb van je buik is bami ’s ochtends ook echt niet fijn gewoon. Maar goed die meiden kwamen een kwartier later ongeveer ook aan tafel en ik vertelde hun dat ik dacht dat het eten voor hun was. Zo stom want gister maakte we nog grappen over dat we vast rijst zouden krijgen ipv brood zoals afgesproken. Ach ja toen was het ook nog echt zo.. Maar die meiden hebben aangegeven dat ze geen koude bami met vliegen erop wilden eten. Toen zei ze eerst dat al het brood op was, later kon ze toch nog 2 borden met 2 broodjes en bolletjes serveren. Dat wilde ik natuurlijk ook, dus toen zei ze dat deze 4 echt haar laatste broodjes waren geweest.. Dat maakt niet uit, ik wilde ook brood.. Ach het ging veel meer om het principe ondertussen. Ze zei dat ze dan wel naar een winkeltje in de buurt zou gaan om het te halen. Ach gelukkig konden we zien dat ze de keuken in liep en er niemand in of uit liep voor mijn ontbijtje eruit kwam..

Daarna even heerlijk in de zon gelegen omdat het zonde is hier niet van te genieten natuurlijk! Heerlijk spannende thriller aan het lezen, ja wat dat betreft echt een vakantie hier.. Aan t begin van de middag was er niet meer echt zon te bekennen dus toen ben ik lekker een soort van warm gaan douchen. Daarna nog heerlijk op bed een stuk verder gelezen en toen was het wel bijna tijd om naar Ubud te gaan. Toen we naar de lobby liepen hoorde we van Any ( t nieuwe meisje) dat Niko had gebeld en langs wilde komen. Als ze dat nou even had doorgegeven, wij Niko bellen maar dat was niet belangrijk dus konden we toch naar Ubud. Toen was de chauffeur er nog niet.. oke ik denk dat het kwart voor 4 was toen we eindelijk gingen. Vandaag niet vast gezeten achter een optocht gelukkig dus redelijk op tijd in Ubud. Hier weer fijn winkeltjes gekeken en wat dingetjes gekocht.. moet maar niet te vaak naar Ubud gaan hihi ;)
Na de winkeltjes zijn we even lekker een hapje gaan eten, loempia met patat haha maar het was echt heel erg lekker. En de cocktails die we erbij hebben gedronken waren ook erg lekker. Beetje duurder restaurant maar dat is af en toe echt nodig dat doet ons goed naast al die vieze wc verhalen en mensen in het hotel met attitude hahha!
Daarna gingen we naar de dans waarvoor we al kaartjes hadden gekocht, het zou de vuur dans zijn. Ik ben niet vaal bij Indonesische dansen geweest maar ik weet dat dit me een beetje tegen viel. Er was niet echt muziek er was een soort mannenkoor deze gaven het ritme aan. Misschien waren m’n verwachtingen gewoon veelte hoog dat kan natuurlijk maar goed het was niet wat ik ervan verwacht had.. wat natuurlijk jammer is.

De show was iets later afgelopen dan het zou zijn dus we hadden nog 10 minuten om naar de driver toe te lopen, wat trouwens goed te doen is hoor. Dus een paar minuten voor 9 stonden we netjes waar we moesten zijn. Ondertussen hadden we al 10 taxichauffeurs vriendelijk bedankt, want deze wilde ons allemaal erg graag meenemen ;)
Maar om 5 over 9 vertrouwde ik het eigenlijk meteen al niet.. Ik had gewoon een voorgevoel dat de driver niet zou komen. Dus besloten we om heel open het hotel op te bellen, ik belde eerst. Ik vroeg of ik sprak met Raffles holiday het hotel waar wij verblijven nou dit was het geval. Toen vroeg ze hoe ze me kon helpen dus ik zei wie we waren en toen vroeg ik of de driver al onderweg was. Toen werd er opgehangen en toen ik terug probeerde te bellen kreeg ik een melding alsof het nummer niet bestond. Ach laten we ze het voordeel van de twijfel geven misschien was de batterij leeg en was de chauffeur gewoon onderweg.. Naja ik had er een hard hoofd ik maar goed je weet maar nooit. Iris heeft daarna proberen te bellen zij kreeg wel weer verbinding. Toen konden ze elkaar niet goed begrijpen Marloes nam de telefoon over en de vrouw van het hotel zei doodleuk dat de driver weg was en dat ze ons niet op kwamen halen omdat we niet hadden gebeld. Ja alles leuk en aardig we zouden alleen bellen als we het niet zouden redden en de driver van het hotel niet hoefde te komen. Deze afspraak was echt heel duidelijk gemaakt met het meisje dat goed Engels sprak en deze heeft de afspraak aan de chauffeur doorgegeven. Dus Marloes vroeg ja en wat nu, jullie driver is weg en wij zitten hier? Ja naja dat was toch een beetje ons probleem want zij kon het niet oplossen voor ons. Nou toen vroeg Marloes nog of zij dan de taxi terug zouden betalen maar ook daar kwam geen fatsoenlijk antwoord op. Toen zijn er de nodige woorden gewisseld hebben we opgehangen en zijn we in de taxi gestapt.. Er stond namelijk al een man gretig te wachten die met het gesprek mee had geluisterd. Toen we lekker zaten probeerde hij de auto te starten maar ha, accu leeg. Oh my, hadden we niet genoeg gehad voor vandaag? Nou hij vroeg ons uit te stappen en een andere man om in z’n eentje de bus aan te duwen, ach ik heb die man even geholpen en toen konden we gaan.

In de taxi was de taxi chauffeur iets te nieuwsgierig naar onze vriendjes en wat we in Bali deden. Hij gaf aan ook wel les van ons te willen omdat we zo speciaal waren, mooi en bijzonder.. bluh bah rot op zeg..
Toen we in het hotel aankwamen was alles bij de lobby al donker dat kwam niet echt als een verrassing stel je voor dat je ons te woord zou staan na zoiets dan zou je bijna op een net hotel lijken..
En dan was die wc ook nog vies.. omg hoe moeilijk is het om door te trekken je papier of in de wc of in de prullenbak te gooien niet op de grond!! Pff te veel frustraties vandaag laten we hopen dat de kindjes morgen wat vrolijkheid kunnen brengen. Want ik heb Laura nog steeds niet gesproken dus ik denk dat ze niet gaat dit weekend, daarom ga ik zaterdag maar gewoon naar Sanur. Daar een nachtje slapen en dan zondag weer terug! (:

Nou nu ga ik snel slapen zodat deze dag snel voorbij is!

Liefs.

  • 14 November 2013 - 16:34

    Yvon:

    Dikke knuffel voor jou

  • 14 November 2013 - 16:47

    Jannie:

    Wat een narigheid.....hopelijk schijnt morgen de zon gewoon weer, in alle opzichten.

  • 14 November 2013 - 21:41

    Oma:

    hallo Fr. wat een pechdag,zeg.

    inmiddels ben je op weg naar Sanur?

    daar schijnt de zon!!!!!!!! want na 'REGEN"komt zonneschijn.

    Neus in de lucht en genieten maar. Liefs Oma.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Franciene

Actief sinds 30 Sept. 2013
Verslag gelezen: 178
Totaal aantal bezoekers 23969

Voorgaande reizen:

31 Oktober 2013 - 31 Januari 2014

Bali

Landen bezocht: