Met zwavelstenen thuiskomen

Wouw weer een blog vanaf het prachtige Bali wat voelt het weer fijn om weer terug te zijn. Vandaag was een lange dag die ik in een kort blog ga proberen te omschrijven omdat ik toe ben aan een beetje slaap.

Nadat we gister hadden gegeten met z’n allen zijn we snel naar bed gegaan bijna iedereen ging ten slotte vroeg de berg weer op. Ik had nog steeds zo veel hoofdpijn dus onder de paracetamol heb ik een poging gedaan in slaap te vallen. Om half 2 ging Charlot dr wekker veelte vroeg we snapten er alle 2 ook niets van. Toen ik er een half uur later uit ging stond mijn telefoon opeens op Balinese tijd ( een uur later) wat heel raar was.. Bali was aan de overkant van de zee je kon het zien liggen echt vlak bij maar ik snapte er even niets van. Ik was helemaal bang dat we ons hadden verslapen en dat we niet meer naar de vulkaan toe konden haaha, ach waar 4 uur slaap wel niet goed voor kan zijn! ;)

We kwamen in het donker aan met de jeeps bij de voet van de vulkaan. Naja bij de voet is natuurlijk onzin want dan hadden we waarschijnlijk op het strand moeten beginnen. Maar we waren aan het beginpunt voor de wandeling naar de krater.
De gids wilde graag eerst ontbijten beneden en dan naar boven toe lopen. Ik heb gister zo vaak gezegd dat ik vegetarisch wilde eten met kaas en ei.. En wat zat er op mijn broodje, ja hoor sla en tomaat.. Dat is toch al zo verstandig om te eten als het met kraanwater is gewassen! Niet.

Na dit heerlijke ontbijt zijn we aan de klim begonnen, de eerste kilometer was licht stijgend volgens de gids naja het was genoeg om ons bijna allemaal aan het hijgen te krijgen. We zijn verder het pad opgelopen en hier werd het toch een stuk steiler! Na 2 bochten klimmen moesten we weer even wachten tot we compleet waren en op adem waren gekomen. Maar ik had van te voren gevraagd of het zwaarder was van mount batur die ik ongeveer 6 weken geleden heb beklommen. Nou volgens de gids zou dit een stuk zwaarder zijn.. Ik wist natuurlijk niet wat er nog zou komen maar ik vond dat hij zich maar aanstelde want ookal was het een steile klim het was een normaal wandelpad. Ik hoefde hier niet op stenen te klimmen en klauteren waar je zonder stevige hand niet omhoog kwam.
Terwijl we af en toe moesten wachten hadden we een praatje met de gids, ik maakt weer m’n zelfde stomme grap met de vraag of hier de laatste levende tijgers liepen. Hij zei neee, hahahhaha tuurlijk niet. We hebben hier alleen poema’s. Nee hoor helemaal niet groot, ongeveer zo groot als een hond.. ‘ Wat een top gids weer dit.

Halverwege kwamen we het ‘weegpunt’ tegen, deze krater wordt namelijk gebruikt om zwavel te winnen. Dit wordt gebruikt om suiker wit te maken vertelde onze gids. De mannen die de krater in gaan moeten tussen de 70 en 120 kg naar boven ( in de krater) tillen en dan ook naar beneden. Jeetje ik geloof wel dat het een hele zware baan is aangezien ik het niet heel gemakkelijk had om de berg op of af te lopen met anderhalve liter water in m’n tas.
Maar ik moet zeggen dat toen we boven waren dit toch snel vergeten wat. Het was een mooi uitzicht wat we daar kregen. We konden het meer in de krater zien en de plekken waar de zwavel gegraven werd. Gelukkig stond de wind de goede kant op en roken we niet alle vieze giftige gassen die naar boven komen uit de krater.

Naar beneden was ook nog en beste uitdaging. Er was veel los zand en een aantal keer vielen mensen dan ook (bijna). En die zwaveldragers doen dat gewoon even onvoorstelbaar toch.. Beneden aangekomen kon ik eindelijk naar de wc want door die man zijn enge poema verhalen had ik daar geen zin in. Toen snel de jeep in en terug naar het hotel zodat we nog even konden douchen. Na deze douche hebben we de koffers ingepakt en was het alweer tijd om bij Willet in de bus te stappen. We gingen met de boot naar Bali, jeej daar had ik echt op zitten wachten! Op de boot hebben we lekker voorop gestaan, in de zon met een briesje. Vlak voordat we aanmeerden moesten we weer terug de bus in. Als je Bali op rijdt moet je door allemaal controles. Hierbij wordt gewoon een beetje geld toegeschoven en dan kan je door rijden. Na 2 keer betalen kwam er nog een derde man proberen want ja, toeristen.. daar is geld! Maar de chauffeur zei dat we geen normale toeristen waren maar dat we een natuur onderzoek zouden doen ofzo en toen konden we gewoon doorrijden hahaha, ach ja corruptie mag je best tegen liegen.

We zijn eerst gestopt bij Menjangan het eiland waar ik eerder al had gedoken. Nu zijn we met z’n allen wezen snorkelen! Het water was vorige keer helderder en schoner naar mijn idee maar dit kan goed komen omdat ik toen een stuk dieper was door het duiken. Het was wel heel gaaf hoor ook om hier te snorkelen omdat de vissen en het koraal mooi zijn. De instructeur die bij ons bleef dook af en toe naar beneden om te kijken wat daar was. Hij nam een keer Charlot haar camera mee en maakt een foto van iets onder een stuk koraal. Hij liet de foto aan Charlot zien en deze zei dat het zo mooi was nou wat moet je nog meer horen om te weten dat je naar beneden moet duiken? Haaha ik ook kijken hoor maar jeetje wat een eng beest zat daar op me te wachten! Een leeuw vis, misschien kan je hem googlen.. Wel stoer om in het echt te zien maar ergens ook wel heel erg spannend!

Na het snorkelen op 2 plaatsen zijn we terug gegaan naar de bus, daar konden we nog even douchen en omkleden en daarna door naar lovina. Dat is dan ook waar we nu zijn omdat we morgen dolfijnen gaan kijken, een stuk later dan alle andere mensen omdat ik het vorige keer zo erg vond. Nu maar hopen dat het golven verhaal onzin was en dat we wel dolfijnen gaan zien anders voel ik me misschien een klein beetje schuldig!
We hebben lekker zitten eten en liggen nu allemaal uitgeput op bed, lot ligt naast me al lekker te slapen. Dat deed ze net ook tot ik haar halverwege mijn blog wakker wilde, er kwam een hele grote kakkerlak de kamer binnen. Omdat ik net iets kwijt was liggen al mijn spullen op de grond door de kamer. Oh bah vies beest dus ik heb hem gevangen nadat heldin Charlotte me half slapend met haar ogen dicht een glas had aangeven, eer volle vermelding! ;)

Ik ga genieten van mijn nachtje weer thuis zijn, heerlijk om terug op Bali te zijn en een vreselijk idee dat het over 3 weken al eind Januari is en dus alweer tijd om terug te gaan jeetje de tijd lijkt hier stil te staan maar vliegt tegelijkertijd vreselijk snel voorbij.

x