Kletsnat weerzien

Ah een blog vanuit ubud dat is toch gewoon heerlijk, terug komen op Bali was fijn maar terug komen in Ubud de stad waar ik zoveel tijd heb doorgebracht is nog veel fijner. Ik weet gewoon waar alles is en hoe alles is, maar niet op een saaie manier, gewoon fijn.

Vanmorgen zijn we dolfijnen gaan kijken, na de laatste keer had ik direct gezegd dat ik niet nog een keer mee zou gaan omdat ik het zo vreselijk vond. Maar nu had de reisorganisatie van te voren gezegd dat we zouden gaan als alle bootjes al terug keerden. Maar nu zei de schipper dat het echt beter was om om 6 uur al te gaan omdat er anders golven zouden zijn en dus geen dolfijnen. Nou lekker dacht ik, dan hoef ik niet mee want ik vond het echt vreselijk.
Uiteindelijk hebben we dan ook besloten niet naar de schipper te luisteren en gewoon om 7 uur te gaan. Toen we op het water waren bleek dit al snel een goede keuze te zijn! Er sprongen direct dolfijnen op vlak voor onze boot! Nog veel meer hebben we er gezien, ze sprongen veel meer dan eerder we hebben zelfs een dolfijn een salto zien springen! Mam heeft de bootjes die terug voeren geteld dit waren er zeker 30 en dan is het dus al laat.. Daarvoor zijn er al veel bootjes terug gegaan. Wij waren in het begin met 5 bootjes later nog maar met 3 waarvan er 2 vol zaten met ons groepje. Het was op deze manier echt heel leuk en nu zie ik er niet meer tegen op om het mijn volgende gasten de dolfijnen te laten zien ;).

Na de dolfijnen hebben we lekker zitten ontbijten, een pannenkoek met banaan. Daar krijg ik hier denk ik nooit genoeg van, slechte gewoontes. Na het ontbijt moesten we een beetje opschieten omdat we nog van alles wilden doen in Bali. Ik had ondertussen ook contact gehad met Made en Niko dat ik zou komen. Daarom zaten we ook een beetje vast qua tijd!
We hebben samen met Willet besloten dat we naar de GitGit waterval zouden gaan. Daar zijn we eerst naar beneden gelopen, dat is best gek tegen de stroom van het water inlopen. Maar goed toen kwamen we bij de voet van de waterval aan. Deze was 50 meter hoog volgens het boordje de laatste die zo hoog is. We hebben daar een beetje omheen rondgelopen gekeken op wat mooie plekjes en toen terug de trappen opgelopen. Er waren aan de zijkanten van de trap zo veel winkeltjes en de verkopers waren niet bepaald aardig hier ze waren erg opdringerig beetje jammer weer.

Daarna onderweg probeerde ik steeds de weg te herkennen omdat ik wat bekende plaatsten op de borden had zien staan. Maar toen vertelde Willet dat ik straks aan de linkerkant mount batur kon zien. Ah die heb ik natuurlijk beklommen en deze was nog wel een stukje rijden geweest toen! We zijn daar gestopt bij een lunchtentje met een mooi uitzicht op de vulkaan en op het meer maar het eten was daar niets dus zijn we terug de auto ingegaan. We moesten nog maar een klein stukje en ik had dan ook bijna de ingang gemist. Dat kwam omdat we vanaf de andere kant aankwamen. Ik maakte me een beetje zorgen over de zandweg omdat we zo’n grote bus zijn. Maar de chauffeur liet me weten dat het onzin was en dat ik me niet zorgen moest maken.
Gelukkig had hij gelijk en kwamen we makkelijk het bergje op en ook het pad daarna was geen probleem. De kinderen stonden buiten te wachten want ze hebben een nieuwe vrijwilliger zo fijn! Ware de zorgen om het learning center gelukkig niet helemaal op z’n plek. Ben echt blij dat al het les geven niet voor niets is geweest en dat het nu gewoon doorpakt! Anna leek me iemand die het wel zou kunnen, er is alleen 1 ding waar ik mijn vragen bij zet.
Marloes, Iris en ik hebben formulieren ingevuld wat wij hebben geleerd en toch hoorde ik haar allemaal dingen aanleren die wij al hadden gedaan met de kids. Dat kan ik nog mooi even als aanvulling in mijn verslag zetten, misschien vooruit mailen om te voorkomen dat het vergeten kan worden te geven..

Na dat ik de school had laten zien hebben we nog een dik half uur op Niko staan wachten omdat hij verrassend genoeg te laat was. Het regende ondertussen trouwens vreselijk hard! Ach zo kon ik de rest in ieder geval echt later ervaren hoe het was om in Kerta les te geven haaha, vies weer! Toen heb ik nog een keer bedankt gezegd tegen Niko en Made. Ook heb ik ze een kleinigheidje uit Nederland gegeven om het te benadrukken of gewoon om lief te zijn.

Nu zijn we dus in Ubud, eerst stopten we bij een ander hotel van dezelfde keten. Deze lag wat buiten het centrum maar wil wilden graag naar de goede want deze ligt op de monkeyforrest road. Dat is ongeveer de hoofdstraat van Ubud maar als je in het hotel staat merk je daar niets van het is hier heel rustig met een mooi zwembad erbij! Er zijn geloof ik niet heel veel gasten we hebben in ieder geval niet veel andere mensen gezien!
We hebben even de was weggebracht wat bij mij ondertussen al 6 kilo was hahha daar zat wel een hele dikke handdoek bij in! Daarna een reservering gemaakt bij een klein restaurantje omdat ik het eten daar zo lekker vind! Maar met 9 mensen aankomen op etenstijd en dan een tafel krijgen gaat daar niet lukken. Daarna zijn we terug gelopen naar de rest en zijn die meiden gaan zwemmen. Ik zou ook mee gaan maar verder dan mijn middel kwam het niet. Ik kon mij niet herinneren waarom het fijn was om in een kouder bad te gaan dan je eigen lichaam is.. Dus ik heb lekker een warme douche opgezocht veel meer mijn ding! ;) Daarna lekker een kort broekje en een hemdje aan want dat kan weer gewoon in Bali. Het is zo fijn om hier weer te zijn hihi.
Nou toen op naar het restaurant wat de rest geloof ik ook wel is bevallen. Zo en nu ga ik lekker tv kijken omdat we allemaal verschillende normale zenders hebben en dat ben ik helemaal niet meer gewend! Nog meer goed nieuws morgen gewoon pas half 9 wakker worden en dan een heel rustig dagje daar is iedereen wel aan toe hihi!

Succes met de opkomende kou daar! x